„Againt the Ice” Recenzja Przygoda przetrwania pozbawiona napięcia

Wiek eksploracji był ekscytujący. To był wiek, kiedy mężczyźni popchnęli się na krawędź zapadania się. Mężczyźni ryzykowali życiem, aby znaleźć jeden punkt orientacyjny, jeden kawałek ziemi, który mógł im powiedzieć, gdzie są i jak wyglądał świat. To była niebezpieczna praca, która wymagała innego rodzaju człowieka. Wzywało to ludzi, którzy byli pełni obsesji, i mężczyzn, którym sami brakowało życia poza eksploracją. Te oparte na obsesji opowieści działają bardzo dobrze, ponieważ książki, filmy lub programy telewizyjne. Dlatego media zawsze do nich wracają, w ten czy inny sposób.

Przeciwko lodowi jest jedna z tych opowieści. Film wyreżyserował Peter Flinth i gwiazdy Nikolaj Coster-Waldau i Joe Cole. Film opowiada historię dwóch odkrywców w 1909 roku, gdy badają Grenlandię w poszukiwaniu dowodu, że ziemia jest cała. Oczywiście łatwiej powiedzieć niż zrobić, gdy sama ziemia naciska na nich i ich misję.

Filmy przetrwania, u ich podstaw, są studia postaci. Gatunek popycha bohaterów do skrajności, a cała historia rozwija się z tego, jak te postacie reagują na swoją sytuację, ujawniając, kim naprawdę są. I tak postacie, jak w każdym innym fragmencie, są kluczem do zachęcania odbiorców do dbania o konkretny film lub książkę. Przeciwko lodu oferuje mnóstwo charakteru, ale w jakiś sposób tęskni za znakiem, jeśli chodzi o tworzenie atmosfery strachu i napięcia wokół sytuacji, która z pewnością powinna być stresująca.

Peter Flinth tak naprawdę nie pokazuje dużo stylu wizualnego sama, ale tak naprawdę go nie potrzebuje, dzięki niezwykle pięknym lokalizacjom. Choć są one lodowate i wrogie ludzkie, lokalizacja naprawdę udaje się doprowadzić do domu, że tego rodzaju miejsca w żaden sposób nie witają życia ludzkiego. A jednak ciągle walczymy z tym pojęciem każdego dnia naszego życia.

Flinth radzi sobie naprawdę dobrze, jeśli chodzi o rozmowy, tworząc poczucie intymności, które wydaje się trochę przytulne w stosunku do wszystkich lodów, które otaczają postacie, wydaje się całkiem ładne.

Te rozmowy są najlepszą rzeczą w filmie i są silniejsze dzięki świetnym występom zarówno Waldau, jak i Cole'a. Waldau jest oczywiście sławny dzięki jego biegowi jako Jaime Lannister, skomplikowanej, ale zawsze fascynującej postaci w programie telewizyjnym Game of Thrones. Nic dziwnego, że mężczyzna może działać, a on przechodzi przez każdą emocje podczas filmu, ale zawsze istnieje poziom kontroli, który całkiem dobrze odzwierciedla osobowość postaci. Pod koniec filmu jest cała sekcja poświęcona jego wewnętrznym myślom, a Waldau najlepiej jest z materiału, który wydaje się jakoś tandetny.

POWIĄZANY:

30 najlepszych filmów dla psów na Netflix

Z drugiej strony Cole słynie również z bycia postacią drugoplanową w innym świetnym programie. Peaky Blinders. W tym programie Cole idzie w przeciwieństwie do swojej postaci. Młody aktor bardzo udało się mieć karierę, która pokazuje, jak niesamowity jest jego zasięg jako aktora. Tutaj nie jest inaczej, tworząc postać, która, choć prosta, ma dużo głębi jako ktoś, kto tak naprawdę nie był przygotowany na sytuację.

Ci dwaj wykonawcy są rdzeniem filmu i warto dla nich obejrzeć. Jednak pod koniec staje się jasne, że film nie oferuje zbyt wiele pod względem niezapomnianych scen lub emocji. Więc może być trudno osądzić kogoś, jeśli zapomną o filmie zaledwie kilka dni po obejrzeniu go. To uczucie jest również wzmocnione przez dziwne wybory w edycji. Film przypomina bardziej sekwencje załatane razem po drugim niż pojedynczym, płynnym filmie. Być może ma się to zrobić, aby pokazać czas i rozłączny punkt widzenia głównych bohaterów, ale stanowi także dziwne doświadczenie oglądające. Nie ma pędu od początku do końca.

Ten brak napięcia sprawia, że ​​zastanawiasz się bardzo niewiele o tym, jak postacie wydostają się z tej sytuacji. Zwłaszcza, że ​​film przeskakuje do niektórych scen poza punktem widzenia tych dwóch postaci, a podczas tych scen ich przeznaczenie jest zasadniczo ujawnione publiczności.

Bity akcji są dobrze zastrzelone, a występy są również dobre, ale brakuje im energii. Nie ma niebezpieczeństwa, oprócz niebezpieczeństwa nudnego. Przeciwmi lodem nigdy nie wchodzi na nudne terytorium, ale prawie robi to zbyt wiele razy dla własnego dobra.

Przeciwko Ice oferuje dobre występy, pięknie wyglądające widoki, które stawia światło w fascynującym czasie w historii ludzkości. Niestety może nie być tak pamiętne, jak powinno, i wielu zapomnie, że widzieli to niemal natychmiast.

Wynik: 6/10