Recenzja „A Jazzman's Blues” Tyler Perry idzie na tworzenie filmów Prestige na głębokim południu

Recenzja „A Jazzman's Blues” Tyler Perry idzie na tworzenie filmów Prestige na głębokim południu

Tyler Perry jest jednym z tych dyrektorów, których większość ludzi zna po imieniu. Jego imię stało się dość rozpoznawalne w głównym nurcie, nawet gdy jego filmy są zawsze skierowane do bardzo konkretnej publiczności. Perry sprawił, że jego misją jest pomoc w rozpowszechnianiu czarnych filmów w dowolny sposób. W przeciwieństwie do reżyserów takich jak Spike Lee, Perry bardziej skoncentrował swoje filmy na komedii, a także w najbardziej melodramatycznym. Czy Tyler Perry jest dobrym reżyserem? Może nie, ale stara się, bardzo, bardzo ciężko. Blues Jazzmana to jego nowy oryginalny film, który jest teraz dostępny w Netflix. Sprawdźmy to.

A Jazzman's Blues to film napisany i wyreżyserowany przez Tylera Perry'ego i występuje Joshua Boone, Solea Pfeiffer, Amirah Vann, Austin Scott i Ryan Eggold. Film opowiada historię Bayou, młodego czarnego mężczyzny mieszkającego na południu i jego tragiczną historię miłosną z Leanne, czarną dziewczyną o bardzo jasnej skórze. Tak lekka, że ​​może przejść po białą osobę. Ich romans staje się zabroniony, gdy Leanne zostaje uwięziony przez normki i standardy społeczeństwa. Życie nigdy nie jest łatwe, ale czasami jest po prostu niesprawiedliwe.

Tyler Perry na pewno jest postacią kontrowersyjną. Nawet wśród czarnych ludzi zawsze daje ludziom coś do rozmowy. Czasami jest to coś, co powiedział w wywiadzie, a czasem tylko jego filmy. W opinii niektórych Czarnych używa zbyt wielu stereotypów, a jego wizja tego, co to znaczy być czarnym, wydaje się utknąć w przeszłości, co może być niebezpieczne, a także obraźliwe. Jednak niezaprzeczalne jest, że ma solidną publiczność, która ogląda swoje filmy religijnie.

Połowa filmu Perry'ego składa się z filmów Madei, postaci, którą stworzył, w której ubiera się jak stara czarna kobieta i idzie na komediowe przygody w różnych ustawieniach. Filmy Madei mogą być jednymi z najniższych z niskich, jeśli chodzi o czarne kino w Stanach Zjednoczonych, ale zarabiają wystarczająco dużo pieniędzy, aby zamienić Perry w milionera. Taki, który ma własne studio i daje możliwości wschodzącego gwiazd filmowych, którzy chcą zrobić coś nowego i innego w czarnym kinie.

POWIĄZANY:

Wszystkie 10 filmów Tyler Perry Madea zajął się najgorszym do najlepszego

Więc nie jest to zaskoczeniem, gdy Perry decyduje, że musi przejść na wyższy poziom. Potrzebuje tych Oscarów i nagród. Ma już pieniądze. Kiedy więc ujawnia, że ​​ma film napisany i wyreżyserowany przez siebie, który nie jest filmem Madea, cóż, wszyscy zaczynają zwracać uwagę. Film jest w końcu tutaj, a wynik jest czymś, co, podobnie jak wiele innych filmów Perry'ego, jest dość zajęty szczegółami, ale bardzo mało znaczącej historii. Zachowanie bohaterów jest zdystansowane, a sama fabuła jest zbyt skomplikowana. Niemniej jednak jest to jeden z najlepszych filmów Perry'ego.

Jak? Jak film z tak wieloma wadami może być jednym z najlepszych przez reżysera? Cóż, filmy Madei istnieją i to jest wystarczający powód. Perry naprawdę robi wszystko, aby zrobić coś, co bardzo różni się od tego, co nas przyzwyczaił. Ten rodzaj wysiłku nie jest czymś, co należy nie docenić lub przeoczyć. Wielu reżyserów przechodzi przez karierę szczęśliwe, robiąc to samo. Ale tutaj mamy dyrektora, który jest gotów ryzykować coś innego.

Jeśli uda mu się odnieść sukces, będzie to kolejna opowieść, ale blues jazzman. Jeśli chodzi o wizualizacje, jest to jeden z najlepszych Perry. Istnieje kilka przykładów faktycznego składu. Opiekuje obrazy swojego filmu i rozumie, że może zrobić o wiele więcej z kamerą niż tylko punkt i powiedzieć akcję. Prawdopodobnie jest to wynikiem posiadania Bretta Pawlak na krześle kinematografu. Perry powinien zawsze szukać wspaniałych operatorów do pracy nad przyszłymi projektami.

Aktorstwo jest solidne, ale nic z tego świata, a ten aspekt jest prawdopodobnie zraniony przez jakość pisania. Na szczęście film nigdy nie udaje się pójść w kierunku zbyt dużej ilości melodramatu, co sprawi, że film będzie tolerowany dla większej publiczności. To, co naprawdę może zaszkodzić filmu, to bardzo wszechstronny komentarz społeczny i zwrot, który jest telegrafowany z wyprzedzeniem. W tym filmie nic nie jest bardzo subtelne, a niektórzy tacy ludzie. Jednak sprawia, że ​​film wydaje się niechlujny. To wszystko jest bardzo dziwne, ponieważ jest to 23. film Tylera jako reżyser.

POWIĄZANY:

„A Jazzman's Blues”, wyjaśnił: o czym są listy od starej kobiety?

Blues Jazzmana jest bardzo oglądalny, a dla tych na widowni, którzy lubią swoje historie, aby czuć się bardzo blisko, jak się czuje opera mydlana, to jest dla nich film. Dla wszystkich innych jest to miła ciekawość. Zawsze zabawne jest widzieć artystę wychodzącą ze strefy komfortu i spróbować czegoś nowego. Nie ma znaczenia, czy wynik nie jest taki dobry, obserwowanie, jak ktoś wchodzi na coś, zawsze jest ekscytujące.

Wynik: 6/10