Recenzja „Bad Impulse” niechlujny thriller próbuj twardego thrillera

Umysły wielu ludzi przyciągają swoje rodziny o tej porze roku. Oprócz bycia razem (co jest teraz trudne dla niektórych), matriarcha lub patriarcha myśli o zapewnieniu bezpieczeństwa i wygodnej ekipy domowej w ciepłych łóżkach. W przeciwieństwie do rodziny Garrity w innym ważnym filmie w tym tygodniu Grenlandii, Sharpes (głównie ojciec) nie radzi sobie z kometą zabijającą planetę. Jego obawy wynikają z możliwości inwazji nocnej na podstępnych najeźdźców. Szkoda, że ​​nie zna tego cytatu od jednego z ojców założycieli. Ben Franklin. „Ci, którzy wymieniliby fundamentalną swobodę zakupu odrobiny tymczasowego bezpieczeństwa, nie zasługują na wolność, ani bezpieczeństwo.„Mimo to jest mało prawdopodobne, że zastanawiał się, czy jego zmartwienia mogą zachęcić całą jego„ jednostkę ”do poddania się złym impulsowi.

Historia zaczyna się (właściwie po okropnej scenie obejmującej zabójstwo i samobójstwo) z zdrową, pozornie szczęśliwą rodziną Sharpe przed ich dwupiętrowym luksusowym domem w piękny dzień. Mama Christine (Sonya Walger) próbuje zdobyć swoją najstarszą córkę, szesnastoletnią Angela (Abbi Ford) i jej dwóch chłopców, czternastoletniej Mike (Nicholas Danner) i ośmioletniego Sama, na tym Droga na jednodniową wycieczkę (Oscar Debler). Tata Henry (Bowler Grant) tym razem nie jest w stanie towarzyszyć im. Dzisiejszy wieczór jest specjalnym posiłkiem „jeden na jednego” ze swoim pracodawcą (być może promocją). Gdy wraca do domu, słyszy pukanie do drzwi. To nieznajomy w średnim wieku ubrany uroczyście w czarny garnitur i kapelusz.

Identyfikuje się jako Lou Branch (Paul Sorvino) i prosi o rozmowę o systemie bezpieczeństwa swojego domu. Branch twierdzi, że to najnowocześniejsza technologia, ale Henry musi iść i chwycić swoją kartę po „boisku.”Kolacja z pracodawcą, MR. Reilly (Dan Lauria), nagle kończy się, gdy ujawnia się prawdziwy motyw wieczoru. Wygląda na to, że firma straciła znaczną kwotę z powodu słabej inwestycji dla swojego największego klienta. Reilly i zarząd zgodzili się, że ktoś musi znieść ciężar odpowiedzialności. Więc pomimo oferty dużej wypłaty „pod stołem” za cichą, Henry wybiega wściekłości.

Jest tak wściekły, że nie zauważa grupy bandytów, gdy otwiera drzwi wejściowe. Wyrządzają brutalne bicie Henry'emu, powodując, że obudził się w szpitalu. To motywuje go do przyłączenia się do firmy bezpieczeństwa oddziału. On, jego żona, ich dzieci i ich na żywo w niania/pokojówka/Cook Lucia (Stephanie Cayo) mają pod ich skórą mikroczips, w pobliżu stałych kostek „bransoletki”, które komunikują się z wieloma monitorami montowanymi ścianami w rezydencji. Rzeczy stopniowo wracają do normy, ale tylko przez krótki czas.

Sam zgrzewa mrówki do przyjemności, podczas gdy Mike ucieka do swoich gwałtownych gier wideo „Single Shooter”, aby poradzić sobie z wieloma szkolnymi prześladowcami. Z drugiej strony Angela dostaje tatuaże i kradnie. Christine (obecnie główna żywicielka rodziny) ma romans biurowy, podczas gdy Henry jest rozwścieczony, gdy rozpoczyna swoją pracę w domu (może Lucia teraz o nim wykopuje). Hmmm… czy „technologia” oddziału może być czymś więcej niż tylko bezpieczeństwem domu?

Możemy praktycznie poczuć przymusowy wysiłek obsady, aby przekroczyć tę nurgidową banalną historię samozabryczającej jednostki rodzinnej. Bowler próbuje „z przepływem” swojego nieregularnego temperamentu. Najpierw musi zagrać wyluzowaną tatę telewizyjną z lat 80. (Cue the Laugh Track), a następnie musi praktycznie spić przy ustach podczas wielkiej obiadu. Jest dotyk zdezorientowany po uderzeniu (wyświetlanie szkód głowy), ale ułatwia sprzedaż telefonu, zanim zaatakuje bez widocznego powodu. Potem wydaje się, że Bowler wraca do lśnionego riffa jako kara „tatusia-potwórca.„Próbuje go sprzedać, ale to nie ma sensu. Podobnie, Walger (jako Penny z „Lost” Christine) Walger jest idealnym rodzicem pracującym. Mimo to jej profesjonalny wizerunek wykonawcy ewoluuje w złośliwą „Królową B”, która zazdrosna z jej zalotnego pomocy i jest zbyt podatna na „pełzanie firmy."

Angela zostaje przedstawiona jako urocza, oszałamiająca dziewczyna tęsknota za nokautem, który przyciąga uwagę „szkolnego przystojaka.„Mimo to jej postać przekształca się w taki, który wydawałby się zbyt wielkim nastolatkiem„ B-girl ”w remake. Mike Dannera ma przestraszony aspekt idealnego „patsy” dla szkolnego drapieżnika. Mimo to nie ma motywu do jego prób przekupienia łobuzu, zanim ostatecznie działał w swojej grze wideo Alter ego. A Sam Dublera nie ma nic do roboty, dopóki nie jest dzieckiem zagrożonym na końcu filmu.

Och, 15 minut, spotykamy nieoficjalnego członka rodziny, Cayo, który gra dozorcę, który szuka od razu z wybiegu pokazu mody. Wydaje się, że jest tam wyłącznie po to, by zachęcić tatę, ponieważ jej agresywny pościg po nim jest zakłopotany. Sorvino, „Celebrity” filmu, próbuje wprowadzić mrocznego ducha do gałęzi, ale pojawia się jako mieszanka Willy'ego Lomana i przerażającego dyrektora szkoły z lat 30. XX wieku (z odrobiną Mitchum z Night of the Hunter). Wydaje się, że jest niebezpiecznie stojący na progu Henry'ego, co utrudnia zrozumienie, dlaczego inwestuje tak wiele zaufania w to uroczyste smutne sprzedawca. Aby pogorszyć sytuację i bardziej „artystyczną”, James Landry Hebert (giggly opon deflator w Dawno, dawno temu w Hollywood) pojawia.

Reżyser Michelle Danner próbuje wycisnąć dramat z formalnego pisania Jasona Chase'a Tyrrella. Mimo to obraz często „wiruje jego koła”, dopóki nie zobaczymy gigantycznego „zaskoczenia”, który wychodzi z odległości wielu mil. Być może szukali bardziej „ostrego” wzroku o lśniącym lub amerykańskim pięknie. Mimo to wydaje się, że jest to rozszerzony odcinek antologii telewizyjnej drugiego poziomu, takiego jak „The Hitchhiker's Guide to the Galaxy” lub „Tales of the nieoczekiwane.”Film dąży do zaskoczenia i szokowania, ale zamiast tego woli pogrążyć się w niechlujną brzydotę.