Recenzja „wszyscy mówi o Jamie” dla młodych odbiorców LGBTQ

W przeciwieństwie do większości jego kolegów z klasy, Jamie New, 16 lat, dokładnie wie, kim chce być, kiedy dorośnie: drag queen. I, w przeciwieństwie do większości wspaniałych, niedoszłych kobiet, które nadeszły przed nim, stoi w obliczu niezwykle niewielu blokad dróg. Jamie ma kochającą matkę, wspierającą najlepszą przyjaciółkę i szkołę pełną zamkniętych dzieci, które nie zajmują długo jej rozgrzania, dzięki czemu ta błyszcząca wersja na dużym ekranie w 2017 roku nieoczekiwana radosna tuner West End nieoczekiwanie radosne romans. „Wszyscy mówią o Jamie” jest dla homoseksualnych nastolatków, czym był „High School Musical” dla ich bardziej zamkniętych rówieśników: radosny, choćby rajd dla samoświadomych młodych widzów dorosłych widzów.

Prepandemiczny (a co ważniejsze, fuzja przed disneyem), Fox podniósł dobry musical na duży ekran. Idzie w ślady „Miłość studia, Simon.„Druga bezwstydnie homoseksualna, odświeżająco nieatlezowana narracja dla dzisiejszych nastolatków. Potem Covid uderzył, a Disney wycofał się. Ale teraz „Jamie” będzie miał swój debiut Amazon Prime, po żywiołowej światowej premierze na świeżym powietrzu na Outfest, gdzie pole pełne homoseksualnych (i przyjaznych gejom) dorosłych związało się z filmem, który nie mógł i nie istniał Kiedy najbardziej tego potrzebowali.

Ta bajki klasy robotniczej, osadzone w Sheffield w Anglii, łączy walkę w stylu „Billy Elliot” z żywą energią i kolorem w połowie lat 90. Misfit Indie, takich jak „Muriel's Wedding” i „Ma Vie en Rose.„Wyobraź sobie, że młodzieniec w mieście górniczym miasteczku na sześciocalowych obcasach, jeśli uważasz, że zostanie tancerką baletową było trudne. To powierzchowne, proste i wszystko działa trochę zbyt starannie, ale czyste istnienie filmu jest powodem do radości. I, zdobądź to, wszystko jest oparte na prawdziwej historii, jak opowiadano w godzinnym dokumencie telewizyjnym Jenny Popplewell „Jamie: Drag Queen o 16.„Tak więc, jeśli wszystko wydaje się być wróżką życzliwą bajką, ponownie rozważa.

Na pierwszy rzut oka „wszyscy mówią o Jamie” brzmi bardzo podobnie do zeszłorocznego „balu”, ponieważ główni bohaterowie w obu musicalach próbują przekonać konserwatywną szkołę, aby umożliwić gejom uczniom uczestnictwo w balu LGBT-inclusive. W filmie Ryana Murphy'ego lesbijka chciała podzielić się tańcem ze swoją tajną dziewczyną w taki sam sposób, jak proste pary, ale Jamie fantazjuje o noszeniu sukienki. Ale właśnie kończą się podobieństwa. Wersje sceniczne dwóch pomysłów inkubowały jednocześnie i żadne z nich nie można było oskarżyć o kradzież od drugiego.

Z niedawnym naciskiem na tożsamość trans, wykonawcy drag cisgender (tak ważni dla kultury gejowskiej) zajęli miejsce w filmach od odgrywania ról, a elementy ubierania się komplikują dyskurs polityczny. Aby być zamaskowanym jako kobieta w dzisiejszym środowisku, musisz być potężnym mężczyzną. Ale, jak pokazał „Rupaul's Drag Race”, okrutne drag queens nie rodzi się w pełni rozwinięte. Muszą gdzieś zacząć, czyniąc to dość niezwykła historia Genesis: Drag Princess's Big Debiut, z Richardem E. Grant zapewnia niezapomniane wsparcie jako nauczyciel chłopca, lokalna ikona drag loco Chanelle.

„Wszyscy mówi o Jamie” wyreżyserował Jonathan Butterell. Opracował sztukę w Sheffield z kompozytorem Dan Gillespie Sells (główny wokalista The Feeling) oraz pisarza z książkami i tekstami Tom Macrae. Jednak wersja funkcji wywołała nowych bohaterów. Zatem jest to także główny debiut aktora Maxa Harwooda. Harwood, wysoki, szczupły młody mężczyzna o ostrych rysach i intensywne spojrzenie, które przerywa czwartą ścianę z pierwszej sceny, wpatrując się w publiczność i angażując je od samego początku, ma pewność siebie, aby zagrać w jedną z najbardziej bezwładnych Gejowskie postacie, które pojawią się w filmie.

Wszyscy w szkole Jamie muszą nosić ponure niebieskie mundury, które bez wątpienia karmią chęć postaci do wybuchu w lśniących czerwonych butach, które otrzymuje jako prezent słodko-16 od swojej matki, Margaret (Sarah Lancashire). Jamie wkłada buty w swojej torbie z bedazzerami z motylami - jasny akcent osobistego stylu, który pokazuje, że nie próbuje się dopasować - i przedstawia je swojemu muzułmańskiemu najlepszemu przyjacielowi, Pritti Pasha (Lauren Patel), który jest również wyrzutkiem w ścisłej społeczeństwo. Pritti jest po raz pierwszy zakłopotany, ale szybko przyjmuje przedstawienie Jamiego jako „chłopca, który czasami chce być kobietą”, zabierając go do domu Loco, sklepu z zapasami dragami obsługiwanego przez Granta Hugo Battersby.

Piosenki są prawie wszystkie sprężyste, wyglądające liczby skierowane do Jamie i jego wewnętrznego kręgu. Reżyser Butterell (z choreografii) przedstawia skoordynowane tańce i wirowanie w stylu Kenny Ortega. W tym samym czasie Jamie - lub uwaga alter ego mimi me - stoi na środku, wyciągnięte ramiona. Ale jeden nowy element robi całą różnicę: oryginalna piosenka zatytułowana „This Was Me”, fantastyczny hymn w stylu lat 80. (śpiewany przez Granta i Frankie idzie do Hollywood Gad Wokalist Holly Johnson), który zapewnia bardzo potrzebną historię LGBT młodszym słuchaczom.

Piosenka, która brzmi jak długoletnie chłopiec George Demo, gra nad dramatycznym montażem domowym, który obejmuje 1987–1992 i obejmuje skutki AIDS, od marszów z prawej prawej i księżniczki Diana po śmierć Freddiego Mercury (a także ówczesny partner Hugo). „Wszyscy mówią o Jamie” mogło użyć więcej takich chwil, kiedy ludzie nie mówią tylko o Jamie, ale także umieszczając swoją bitwę niemowląt w szerszym kontekście, ponieważ dzisiejsze gejowie nie zawsze rozpoznają walkę, która utorowała drogę.

Fakt, że największym wyzwaniem Jamiego jest wewnętrzne, jest określonym wskaźnikiem rozwoju. To prawda, że ​​nie wszystko jest łatwe dla tego dzieciaka. Mimo to Margaret jest tak zachęcająca, że ​​równoważy jego homofobiczny ojciec (Ralph Ineson), szkolne Bully Dean Paxton (Samuel Bottomley), a nawet szkolnego doradcy ds. Karier, Miss Hedge (Sharon Horgan), który nie wydaje się szczególnie zobowiązane do egzekwowania zasad. Oczywiście mężczyzna noszący sukienkę na bal maturalny jest destrukcyjny. Ale biorąc pod uwagę traktowanie Carrie w jej szkolnym formalnym powietrzu, stary powiedzenie Virginia Slims ma: „Przeszedłeś długą drogę, kochanie!"