To gra na kałamarnicy oparta na prawdziwej historii? Czy to jest prawdziwe w Korei?

Gra Squid zwróciła uwagę w Internecie za głębokie i niepokojące opowiadanie historii. Netflix Original sprawił, że fani zaintrygowało możliwość drugiego sezonu, a wiele osób chce wiedzieć, jaki zmotywowany scenarzysta Hwang Dong-hyuk, aby stworzyć fabułę. Dlatego prawdziwe pytanie leży; to gra na kałamarnicy oparta na prawdziwej historii i czy jest to prawdziwa gra w Korei?

Gra w Salk Squid nie opiera się na prawdziwej historii, ale jest to prawdziwa gra, chociaż z różnymi przedstawieniami w Korei. Dyrektor serialu powiedział, że był głównie motywowany komiksami przetrwania, takimi jak Battle Royale i osobiste doświadczenie z długiem w momencie napisania scenariusza.

Jednak projektant Hwang Dong-Hyuk przyznał, że wiele aspektów zostało zainspirowanych grę kałamarnicy dla dzieci, granej w Korei. Konkurencja serialu jest podobna do gry bitwowej Royale, w której setki uczestników są wbijane w arenę, a tylko jeden zwyciężył. Podczas gdy pomysł został wykonany wiele razy, Gra Squid wyróżnia się opowiadaniem i wykonaniem. Dlatego czytaj dalej, gdy wyjaśnię ci wszystko o grze Squid i oryginalności jej pomysłu.

To gra na kałamarnicy oparta na prawdziwej historii?

Gra Squid nie opiera się na prawdziwej historii, ponieważ żaden uczestnicy nie byli zmuszeni do uczestnictwa w śmiertelnych wersjach gier dla dzieci w prawdziwym życiu.

Zamiast tego twórca Hwang Dong-hyuk wziął inspirację z japońskiej mangi i anime, z tematami przetrwania uderzającego w akord z pisarzem-reżyserem pośród trudnej sytuacji finansowej, tworząc alegorię na temat współczesnego społeczeństwa kapitalistycznego i rywalizacji, którą podeszła. Jednak Dong-Hyuk stwierdził, że tytuł i kulminacyjne końcowe wyzwanie gry Squid zostały zainspirowane ulubioną grą z dzieciństwa, która była głównie dostępna w Korei.

Hwang powiedział na internetowej konferencji prasowej, że zainspirował go do tworzenia programu po przeczytaniu o graniach przetrwania w komiksach.

„Po debiutu z„ My Father ”przeczytałem wiele komiksów i byłem zahipnotyzowany przez gry Survival. Próbując stworzyć koreańską wersję, zacząłem planować prace w 2008 roku i zakończyłem scenariusz w 2009 roku."

Według niego tak długo zajęło mu stworzenie pomysłu, ponieważ rekrutacja wykonawców i zabezpieczenie finansowania pod koniec 2000 roku były trudnymi procedurami. „Pomysł zwycięzcy gry, który uderza go bogaty, był niewidoczny. Niepokojące były brutalność i okrucieństwo w gier. Musiałem umieścić scenariusz na półce ”

Jednak sytuacja się zmieniła w ciągu następnej dekady, a Hwang uznał szeroko rozpowszechnione zainteresowanie swoją koncepcją. W końcu postanowił wyprodukować to jako seria Netflix. Zapytany, dlaczego wybrał nazwę Game Squid do programu, Hwang powiedział, że to jego ulubiona gra jako dziecko i lubi, jak jest to fizycznie wymagające.

„Myślałem, że gra była idealną metaforą dla naszego wysoce konkurencyjnego społeczeństwa, więc„ Gra Squid ”była idealną nazwą dla tej serii."

• POWIĄZANY: Najlepsze cytaty i dialogi do gry w kałamarnicy

Wielu oskarżonych reżyserem gier kałamarnictwa Hwang Dong-hyuk o plagiatowanie poprzednich filmów i programów telewizyjnych z podobnymi pomysłami. Dong-hyuk zaprzeczył zarzutom, twierdząc, że większość jego inspiracji pochodzi z japońskich komiksów i anime, które pożerał przez całe dzieciństwo.

Dong-hyuk był wcześniej na niepewnej sytuacji finansowej. Przeczytał wiele komiksów na ten sam temat w tym okresie. Gra Squid została stworzona przy użyciu tego, czego się od nich nauczył i jego własne doświadczenia z życia.

Wielu było w stanie uzyskać wgląd w produkcję gwałtownego thrillera za pośrednictwem oficjalnego komunikatu prasowego serialu. Hwang Dong-hyuk i ekipa produkcyjna omówili niektóre procesy myślenia i niuanse, które zostały stworzone w tworzenie zestawów.

Co to jest gra w Korei?

Podczas gdy przedstawienie gry Squid Game jest wyjątkowe, sama gra jest autentyczna. W latach 70. i 80. prawdziwa koreańska wersja Gry Squid była popularną grą dla dzieci. Jest zdefiniowany jako „rodzaj tagu, w którym atak i obrona wykorzystują brudną deskę w kształcie kałamarnicy."

Jakie są zasady prawdziwej gry w kałamarnicy w Korei?

Gra Squid to wariant tag. Celem gry jest atak, aby stuknąć stopę w małym regionie znanym jako głowa kałamarnicy. Z drugiej strony obrona jest zmuszona do pozostania w granicach liniów w kształcie kałamarnicy i próba oznaczania tych podczas ataku.

W grze Squid, atakujący mogą skakać tylko na jedną stopę, dopóki nie pomyślnie przecięją środkową kalmarską. Gra w kalmarskiej następnie przechodzi do ostatecznej walki, w której pozostali atakujący gracze muszą spieszyć się z wejścia kałamarnicy do głowy, nie dotykając. Jeśli jednak zostaną wypędzone przez obrońcę, zginą.

Przedstawienie faktycznych zasad Gry Squid Game jest dość dokładne, ale program Netflix dodaje nowe zmarszczki. Mimo że Gra Squid jest uzasadnioną grą w Korei, a jej odmiana jest tutaj pokazana, widzowie z pewnością będą mieli obawy dotyczące zasad. Mimo że powszechnie akceptowane jest, że Gra Squid jest prawdziwą koreańską grą, szczegółowe informacje na temat zasad i tego, jak grać, są trudne do zdobycia poza tym, co zapewnia Game Squid.

Różnice między prawdziwą grą Squid a wersją Netflix

Istnieje ogromna różnica między prawdziwą grą Squid a wersją Netflix. Po pierwsze, prawdziwa gra w kalmarach jest przedstawiona tylko w ostatniej rundzie konkursu w wersji Netflix. W wersji Netflix jest sześć rund, jak wyjaśniono poniżej:

Pierwsza runda: czerwone światło, zielone światło

Seria rozpoczęła się od koreańskiej adaptacji czerwonego światła, zielonego światła, słynnej gry dla dzieci w innych narodach. Koreański tytuł tłumaczy się jako „kwiat Mugunghwa Blossom.„Mugunghwa (w języku angielskim, Sharon's Rose) to narodowy kwiat Korei Południowej.

• POWIĄZANY: 15 programów telewizyjnych, takich jak Gra Squid, którą musisz obejrzeć

Seria K-Drama umieszcza wszystkich 456 uczestników w symulowanym otwartym środowisku polowym, w którym muszą bliżej linii mety w pobliżu ogromnej robotycznej lalki przypominającej małe dziecko. Uczestnicy mogli się poruszać, dopóki nie usłyszeli słów „kwiat Mugunghwa rozkwitł” (które są złowieszczo przekazywane dzieckiem), po czym musieli pozostać nieruchome. Ci, którzy poruszyli się w bezruchu, zostali zastrzeleni i usunięci z gry.

Druga runda: Wyzwanie Cukierki Dalgona

W drugiej rundzie konkursu uczestnicy zostali oskarżeni o rzeźbienie różnych form od Dalgona Sweets, rodzaju ciastka o strukturze plastra miodu.

Dodatkowo, określana jako BBOPGI w języku koreańskim (co tłumaczy się jako „wyrywanie” lub „wybieranie” w języku angielskim), vintage chrupiąca przekąska uliczna wykonana ze stopionego cukru i sody oczyszczonej była popularna wśród dzieci w latach 70. i 80. XX wieku.

Jest dostarczany z formą, a młodzież często próbuje jeść wokół kształtu bez łamania go, co było zadaniem dla graczy w serii gier na kalmarach-z wyjątkiem tego, że każdy otrzymał małą szpilkę igłą, aby to zrobić.

Gracze, którzy naruszyli zarys formy, którą zostały przydzielone (okrąg, trójkąt, gwiazda lub parasol) zostali natychmiast zastrzelone.

Trzecia runda: przeciąganie wojny

Ta globalnie popularna gra dla dzieci była trzecią przeszkodą w konkursie.

Konkurenci zostali podzieleni na grupy i zmuszeni do rywalizacji w meczach szarpania. Gra jest rozgrywana na podwyższonej platformie z szeroką luką w środku oddzielającą dwie drużyny. Nadgarstki graczy są przywiązane do holowania liny wojennej.

Gdy przegrana drużyna została przepchnięta na krawędź platformy i upadła przez szczelinę, ogromna gilotyna zerwała linę, pozwalając pokonanym graczom gwałt.

• POWIĄZANY: Jest przerażająca i jak krwawa?

Czwarta runda: kulki

Czwarta gra zawodów została oparta na Marbles, kolejnej słynnej vintage w dzieciństwie na całym świecie.

W tej rundzie uczestnicy zostali podzieleni na pary i rywalizowali ze sobą w pary. Pozwolono im grać w każdą marmurową grę, którą zadowolili, a niektórzy widzieli, że szacuje, ile kulk miała w dłoni, podczas gdy inni rzucili marmurki na ziemię w kierunku celu w kierunku celu.

Każdy uczestnik otrzymał dziesięć kulbaków, a aby wygrać grę, jedna osoba musiała wziąć wszystkie dziesięć marmurów drugiego gracza, a przegrany został natychmiast zastrzelony przez członka personelu.

Piąta runda: Stepping Stone Bridge

Tematem ostatniego meczu turnieju Survival była gra Stepping Stone Bridge, w której młodzież spaceruje nad kamieniami wystającymi ze strumienia lub rzeki, aby dotrzeć do drugiej strony.

Przesunięty most serii został wykonany z szklanych paneli, a nie kamieni i został ustawiony na niebezpiecznie wysokiej wysokości. Każdy gracz musi przejść przez most. Niektóre panele były hartowane szkło, podczas gdy inne składały się ze zwykłego szkła. W rezultacie, w zależności od dowolnego panelu, na którym stali, niektórzy gracze upadli na śmierć.

Ostateczna runda: Gra Squid

Ostatnią rundę konkursu była Game Squid, gra dla dzieci, w której grała wielu Koreańczyków w dzieciństwie, w tym reżyser serialu Hwang Dong-Hyuk.

Gra stawia dwie osoby (lub drużyny) przeciwko sobie w siatce pomalowanej na ziemi, która przypomina kształt kałamarnicy. Przed rozpoczęciem meczu należy ustalić, kto lub który drużyna zagra napastnika (przestępstwo) i kto zagra w obronie, ponieważ każda pozycja ma pewne ograniczenia.

Narrator wyjaśnia zasady gry retro w pierwszej scenie serii gier Squid, w której dzieci grają w grę. „Aby wygrać, atakujący muszą stuknąć małą zamkniętą przestrzeń na głowie kałamarnicy. Ale jeśli ktoś w obronie uda się wypchnąć cię poza granicę kałamarnicy, umrzesz ”, jak to ujął narrator.

Każdy uczestnik używa również noża w bieżącej edycji gry, gdy walczą z nią w najkrwawszej rundzie konkursu.