„Sankcjonowanie zła” przegląd granicy między dobrem a złem jest w rzeczywistości dość rozmyty

Moralność są naprawdę z najbardziej złożonych rzeczy w życiu, wszyscy wydają się mieć własne i wszyscy wydają się inni. Tak, czasami moralność może być bardzo dobrze zdefiniowana, ale innym razem są bardzo trudne do zrozumienia. Są nawet czasy, w których mają sens tylko w umyśle osoby, która ją promuje. Sankcjonowanie zła, nowy thriller kryminalny, próbuje zbadać tę drobną linię między tym, co jest dobre a tym, co złe, pokazując publiczności, że nawet odcienie szarości mieszają się ze sobą na każdym kroku.

Film wyreżyserował Ante Novakovic i gwiazdy Tobias Truvillion, Zach McGowan, Taryn Manning i Kyle Travis Sharp, który ma również uznanie jako scenarzysta. Film opowiada historię sierżanta Barnesa, który po odpowiedzialności za jednostkę, która ostatecznie zabija cywilów w Afganistanie, jest zwolniony z wojska bez żadnych korzyści. To stawia mężczyznę w trudnej pozycji, dopóki nadchodzący kongresmen amerykański nie oferuje mu nowej pracy, polując na ludzi, którzy nie powinni być na ulicach. Praca stanie się bardziej skomplikowana, niż się wydaje.

Filmowanie tworzy ostatnio wiele filmów z ekspertami zabójcami zamieniającymi się w hitmen, a następnie zemści się na swoich wrogach. Opowieść o zabójcy szukającym tego, co właściwe, wydaje się być jedną z tych wielkich lokali, które się nie zestarzeją. Być może fakt, że przesłanka nadaje się do pełnych akcji filmów, co może być świetną zabawą. A może dlatego, że posiadanie kogoś takiego jak Hitman ma kryzys egzystencjalny, wydaje się najwyraźniejszym przykładem, że dobre i zło są przedmiotami ogromnej złożoności.

Sankcjonowanie zła przyjmuje przesłankę i wykorzystuje ją na swoją korzyść, ale zamiast zejść drogą komiksu, La John Wick, ostatecznie opowiada historię, która wydaje się o wiele bardziej ugruntowana w rzeczywistości. Historia, która w rzeczywistości staje się tak realna pod koniec, że granice między dobrem a złem wydaje się prawie nieistniejące, a może jeden i to samo. Ta perspektywa sprawia, że ​​film wydaje się wyjątkowy w przeciwieństwie do innych filmów dotyczących tych samych tematów, ponieważ większość z nich ma bardziej jasne spojrzenie na to, co jest dobre, a co złe podczas przekazywania przesłania.

POWIĄZANY:

30 najlepszych książek Warhammer 40k wszechczasów

Ante Novakovic wykonuje bardzo dobrą robotę na krześle reżysera. Film ma tę pulsującą atmosferę, która sprawia, że ​​czujesz, że coś może pójść nie tak. Wszystkie sceny wydają się mieć cel, ponieważ albo eksplorują postacie, albo w końcu popychają fabułę do przodu. Być może niektóre sceny można wyjąć, szczególnie na początku, gdy film wydaje się mieć trudności z rozpoczęciem, ale kiedy już się uda, film naprawdę stawia postacie w skomplikowane sytuacje. To dobry dramat.

Film oferuje kilka sekwencji akcji tu i tam, ale są bardzo małe. Znowu to nie jest John Wick ani twój najnowszy staw Liam Neeson. Nie zobaczysz postaci strzelających do setek rund na minutę ani nie robiąc skomplikowanych akrobacji. Chwile działania są podkreślone przez ich zwięzłość, ponieważ film próbuje pracować w rzeczywistości sytuacji, nie próbuje poprawić tej rzeczywistości, aby była fajna lub zabawna. To odważny ruch, tyle razy tego rodzaju filmy starają się stać się zabawnymi sprawami, nawet gdy jest to sprzeczne z wykonaniem ich tematów.

Tobias Truvillion działa świetnie jako bohater. Aktor ma tak subtelną intensywność, co bardzo dobrze działa z naturą swojego charakteru. Oto człowiek, który stara się krzyczeć na głośne frustracje, a jednak musi je powstrzymać i wyrazić te frustracje na inne sposoby; Bardziej cicho, ale także bardziej gwałtownie. Pojawia się także Taryn Manning i jak zawsze jest mile widzianą obecnością we wszystkim, nad czym pracuje. Kobiece role w filmie są dość małe, ale Manning zdecydowanie robi wrażenie.

Zach McGowan robi również wielkie wrażenie w roli bardzo szkicowego kongresmana USA. Aktor jest często widoczny w rolach, które pokazują jego szorstką i intensywną sylwetkę. Wydaje się, że jego rola w czarnych żaglach definiowała jego karierę, ale w sankcjonowaniu zła gra zupełnie inny rodzaj charakteru i wykonuje dobrą robotę. Wciąż jest wiele jego wrodzonej charyzmy, ale rekwizytów do McGowan za próbę zrobienia czegoś innego. Kyle Travis Sharp również ma ważną rolę, ale jego występ jest mniej efektowny i bardziej wewnętrzny niż inne.

Ostatecznie sankcjonowanie zła wydaje się mieć powolny początek, który może odłożyć niektórych ludzi, a temat może być trochę zbyt przyziemny dla odbiorców, którzy po prostu szukają dobrej zabawy. Jednak kiedy film się rozpoczyna, staje się to fascynującą eksploracją moralności w świecie, który nie chce z nimi nic wspólnego. Film idzie również na zakończenie, które odczuwa całkowitą przeciwieństwo tego, co robią inne filmy. Niektórzy mogą uznać to za antyklimatyczne, ale sankcjonowanie zła idzie za to i sprawia, że ​​film warto obejrzeć.

Wynik: 8/10