Recenzja „Senior Year” Oburzająca przesłanka tworzy mdły film

Rebel Wilson zrobiła plusk w 2012 roku z udziałem w Pitch Perfect. Film stał się sukcesem kasowym, popularnym tematem online i udało się stworzyć fandom znikąd. Nagle mały musical stał się sensacją, a obsada stała się gwiazdami. Rebel Wilson, była jednym z najpopularniejszych członków tej oryginalnej obsady i miała zamiar wykorzystać ten sukces filmowy.

Australijska aktorka wskakowała do kilku projektów, niektórych małych i dużych, w których zazwyczaj była typowa jako komiczna ulga. Nie wydawało się to niepokojem Wilsona, który pracował bez końca i bez odpoczynku. Nagle wydawała się być wszędzie w filmie i telewizji. Była w wielu projektach, które zaczęły stać się problemem. Rebel Wilson osiągnął nasycenie, a jej pełna dekada pracy ustała znikąd.

Teraz jest 2022, a Rebel Wilson powraca z nowym filmem Netflix. Aktorka przeszła fizyczną transformację, która sprawiła, że ​​straciła dużo wagi. Może wyglądać inaczej, ale jej duch i energia są takie same. Jednak rzeczy, które sprawiły, że Wilson poczuł się przytłaczający, a czasem irytujący, są tam również. W tym nowym filmie Wilson przyjmuje swój nowy wygląd, ale stara się nie robić niczego innego niż wcześniej, co pozostawia ją i nas z filmem, który nie jest do końca zabawny, i w wielu aspektach wydaje się przestarzały.

Senior Year to film wyreżyserowany przez Alex Hardcastle, reżyser, który nakręcił tylko jeden film telewizyjny przed tym filmem, a występuje Rebel Wilson, Justine Hartley, Angourie Rice, Sam Richardson, Zoe Chao, Mary Holland i Chris Parnell. Film opowiada historię Stephanie, młodej dziewczyny, która marzy o doskonałym życiu, byciu bogatym, małżeństwem i palenia. Jednak próbując wykonać złożoną choreografię ze swoim zespołem cheerleaderek, Stephanie cierpi na wypadek, który odchodzi w śpiączce przez 20 lat. Teraz nie śpi, wraca do liceum, aby zakończyć swój ostatni rok.

Założenie filmu jest dość oburzające i wydaje się, że może być źródłem wielu żartów, dobrych dowcipów, które mogą połączyć oba pokolenia, obecne i z lat 2000. Niemniej powstały film to nijakie i ogólna komedia, która opiera się na zbyt wielu znanych konwencjach i niezliczonych kliszach. W tym momencie historii kina filmy, które wykonują tego typu pomysły, są po prostu przestarzałe pod każdym względem.

POWIĄZANY:

15 najlepszych filmów komediowych, takich jak superbad (aktualizacja 2021)

Podczas oglądania filmu czujesz, że może Rebel Wilson nigdy nie był tak zabawny. Jej powrót wydaje się spieszyć i mogła szukać lepszego projektu, który powrócił. Jeśli przynajmniej film mógłby wykonać te stare pomysły w sposób kołysany i ekscytujący, film może uzyskać przepustkę. Ale w obecnej formie jest to film, który widzieliśmy wiele razy i na lepsze sposoby.

Scenariusz Andrew Knauera, Arthura Pielli i Brandona Scotta Jonesa, czuje się podobnie jak połączenie każdego filmu dla nastolatków z lat 2000. i próbuje wyśmiewać się z obecnego stanu tego rodzaju filmów. Filmy, które starają się być włączające i rozmawiać o czymś więcej niż tylko popularnym. Fakt, że film tak bardzo koncentruje się na tym temacie, jest wystarczającym dowodem, że podobnie jak postać Wilsona, film utknął w przełęczy. Dowcipy i sytuacje nie są zabawne, są w najlepszym razie przełomowe.

Paleta wizualna również czuje się w przeszłości, a Hardcastle nie wykorzystuje kadru, aby sprawić, że rzecz wydawała się zabawna. Wydaje się, że jest zadowolony z wskazywania aparatu na aktorów, a następnie pozwala im recytować scenariusz lub reklam. Jest to szybki i luźny sposób robienia filmu, można powiedzieć, że jest to łatwiejsze, ale produkt końcowy cierpi na niespójność, aw przypadku komedii brak skupienia się na żartych.

Wszystkie występy spadają z boku, może powinni byli pomyśleć o tym trochę więcej. Tylko młodzi aktorzy, którzy odgrywają role nowych kolegów z klasy Stephanie, są sympatyczni i szczęśliwi, że robią film. Dorośli czują się w autopilotu, a ponieważ film spędza z nimi większość czasu, zamiast z młodym pokoleniem, w filmie brakuje energii, którą mogą zapewnić ci nowi aktorzy.

Ścieżka dźwiękowa jest również pełna wielu piosenek, które zostały wybrane jako sposób odwołania się do nostalgii, który pokolenie, które dorastało podczas 2000 roku. Tak, taka jest intencja, ale tak jak przy każdej innej decyzji, piosenki sprawiają, że film czuje się stary, pozbawiony nowych pomysłów lub nowych sposobów ich wykonania. To bardzo smutne, gdy pojawia się Britney Spears i ludzie zaczynają tańczyć, a to po prostu nie wydaje się ekscytujące.

Senior rok zajmuje zwariowaną przesłankę i rzuca ją na ziemię, czyniąc ją nudno i po prostu nijaką. Film jest nieokreślony, a żarty mogłyby zostać wcześniej udowodnione, cały scenariusz mógł być o wiele lepszy z kilkoma kolejnymi szkicami. Nie ma to znaczenia, dla tych, którzy go obejrzali, film będzie służył jako pusta rozrywka i zniknie z ich umysłu, gdy pojawiają się kredyty.

Wynik: 4/10