Recenzja „Shershaah” Bland patriotyczny film hindi

Pierwszą myślą, która przychodzi mi na myśl, gdy widzę Shershaah, jest to, że bohater wojenny zasługiwał na bardziej ekscytujący film. Jest to właściwie smutna, powściągliwa historia krótkiego życia i kariery 25-letniego kapitana armii, który zmarł walcząc w konflikcie Kargil w 1999 roku, ale osiągnięcie pełnej prędkości zajmuje zdecydowanie zbyt długo, aby osiągnąć pełną prędkość.

Biorąc pod uwagę ton i prezentację Shershaaha, doświadczenia kapitana Vikrama Batry jako oficera i dżentelmena składają się na opowieść, która opiera się na szerokich uderzeniach, a nie nurkując w zawiłości wzrostu tytułowego bohatera jako niezwykle odważnego Maverick.

Narrator historii jest identycznym bliźniakiem bohatera. Mimo to, podobnie jak reszta rodziny żołnierza, jest spadkiem na peryferia fabuły, twórczą decyzję, która uniemożliwia Shershaah stanie się nadrzędną opowieścią, która pozwala wyjątkowemu odwaga męczennika, a także hartowanie jego rodziny jego rodziny.

Film wojenny kierowany przez Vishnu Varadhan, koprodukowany przez Dharma Productions Karana Johara, który jest teraz dostępny na Amazon Prime Video, łączy fragmenty życia z udokumentowanymi danymi i umieszczone w ramach.

Sidharth Malhotra, główny aktor, ma to, czego potrzeba, aby rozwinąć prawdziwy męczennik, który pozostawił aurę większą niż życie. Mimo to, mentalność postać, która ma na siebie, leżąca u podstaw jego pola bitwy śmiałego, jest przekazywana w płytkich, banalnych dribletach.

Kapitan Batra, pseudonim Shershaah przed krytyczną misją podczas konfliktu Kargil, ukuł zdanie „Yeh Dil Maange More.”Niestety, film o nim i jego krótkim życiu nie ma fascynującej siły do ​​urzeczenia.

Na powierzchni pisanie Sandeep Shrivastava dla Shershaah wydaje się dotykać smutku życia skróconego przez wojnę, a także odwagę i dumę w ostatecznej ofipie kapitana Batry. Z drugiej strony wykorzystuje nieościemowe sposoby opowiedzenia narracji, która w większości była w domenie publicznej przez dwie dekady i trochę. Więc nie ma żadnych szokujących odkryć dla publiczności z Shershaah.

Vikram, który jeszcze nie wszedł do okresu dojrzewania, walczy z łobuzem, który odmawia zwrotu piłki do krykieta. Jego ojciec, nauczyciel w Palampur, Himachal Pradesh, krytykuje syna i martwi się, że może zostać Ruffianem. Niezwykły, Vikram mówi: „Meri cheez here se koi nahi chheen sakta (nikt nie może wziąć tego, co należy do mnie)."

Stamtąd jest to naturalny postęp. Vikram jest oczarowany pod koniec lat osiemdziesiątych serial telewizyjny Param Vir Chakra, szczególnie odcinek na temat głównego Somnath Sharma Palampur, pierwszego odbiorcy najwyższego odwagi Indii w Indiach.

Ku rozczarowaniu reszty swojej rodziny młodzieniec zaczyna nosić zmęczenie bojowe na imprezy i wydarzenia towarzyskie. Jednak umysł chłopca jest wymyślony. Informuje wszystkich wokół niego, że pewnego dnia będzie żołnierzem chroniącym granice narodu.

Drugi rozdział w opowieści Vikram Batra odbywa się w Chandigarh College, kiedy zakochuje się w Dimple Cheema (Kiara Advani). W miarę rozwoju romansu uczelni jego rodzice, dwie starsze siostry i identyczny brat bliźniak Vishal (również przedstawiony przez Sidharth Malhotra) są popychane na ubocze.

Dimple Cheema należy do plemienia Sardarni. Jej ojciec jest gwałtownie przeciwny jego córce, która ma jakikolwiek związek z pendżabskim chłopakiem. Ale pamiętaj, że nikt nie może zabrać tego, na co Vikram Batram patrzy na oczy. Jednak romans zatrzymuje się, ponieważ Vikram jest niezdecydowany o przyszłym kierunku działania.

Z Dimple w głowie nie jest pewien, czy podążać za swoim celem dzieciństwa polegającym na wejściu do armii, czy zaakceptowania wysoko płatnej pracy marynarki wojennej. W końcu bez nagród za zgadywanie. Podejmuje właściwą decyzję, pomógł trochę przez swojego kochanka i jego najbliższego przyjaciela Sunny (Sahil Vaid).

Osiemdziesiąt minut filmu - Shershaah ma 135 minut trwałe - spędza scenę heroicznych czynów Vikrama, najpierw w Sopore, gdzie rozwija doskonałą koleżeństwo ze swoimi seniorami, jak i juniorami, a następnie podczas konfliktu kargilowego, który go zmusza, który zmusza go odciąć podróż do Chandigarh, aby poznać Dimple i uspokoić ją, że jego miłość jest prawdziwa.

Shershaah nabiera pędu w następujących sekwencjach bojowych, gdy wszystkie postacie z przodu i za kamerą, w tym dyrektor fotografii (Kamaljeet Negi), choreograf akcji i główny aktor, wchodzą we własne. Powolne tempo pierwszych dwóch trzecich filmu jest szybko zapomniane, gdy Shershaah osiedla się w czymś przypominającym rytm.

Jako żołnierz filozofia Vikrama to „żyj przez przypadek, miłość z wyboru i zabij z zawodu.„Nawet jeśli utrata jego towarzyszy podczas wojny boli go, nie poddaje się. Przysięga, że ​​zrobiłby wszystko w swojej zdolności do minimum indyjskich ofiar.

„Nikt nie umrze ponownie na moim zegarku”, nieustraszony porucznik z 13 karabinów Dżammu i Kaszmiru zapewnia kapitana Sanjeeva „Jimmy” Jamwal (Shiv Pandit), jego przełożonego armii indyjskiej o sześć miesięcy o sześć miesięcy. „Jeśli ktoś umrze inny niż wróg, to ja”, dodaje Vikram.

Lt. Col y.K. Joshi (Shitaf Figar), przełożony młodego oficera, rozpoznaje iskrę w Vicky i Jimmy i chętnie przyznaje, że obaj są jego najlepszymi żołnierzami. Niestety postać Jimmy'ego, a także wielu innych, jest żałośnie słabo rozwinięta. Shiv Pandit, Nikitin Dheer i Anil Charanjeett, którzy grają te wspierające postacie, mają tylko kilka scen, aby ich obecność poczuła się. To przegrana walka.

Shershaah, na szczęście, nie pochyla się w rytm klatki piersiowej i machanie flagami. Honoruje odważnego żołnierza. Z drugiej strony bohater nie jest podawany ani powierzchownym swagger lub wojowniczym blaster. Jest rodzajem jasnowcenionego mężczyzny, który rozumie, co musi zrobić i atakuje to ze niezłomną determinacją.

Do pewnego stopnia tak jest film. Shershaah mógł wzrosnąć znacznie wyżej z dramatem wojskowym i nieco więcej filmowej siły ognia i piasku.