Recenzja „samotna” gadat i nieciekawa

Historycznie Brytyjczycy deportowali swoich skazanych do tego, co stały się Stanami Zjednoczonymi, a następnie do Australii. Są wysyłane w kosmos w 2044 roku. Taka jest koncepcja filmu Luke Armstrong samotnego i pracownika VFX, który został reżyser. Ten samodzielny film krótkometrażowy został nakręcony w ciągu 14 dni i ukończony dzięki Covid-19 zdalnie.

W pierwszej scenie ISSAC (Johnny Sachon, związany przez Blood 2) jest ścigany przez policję. Wygląda na to, że niektóre rzeczy nigdy się nie zmieniają, ponieważ udaje im się strzelać i zamordować czarnego obserwatora w tym procesie. Następną rzeczą, którą wie, nie śpi w kosmicznej kapsule z Just Alaną (Lottie Tolhurst) i komputerem statku, aby utrzymać go w towarzystwie.

Został skazany na życie w kosmosie na pierwszej kolonii Ziemi, mimo że nie pamięta o procesie ani wyroku. Co gorsza, matka, która miała ich nosić, eksploduje, pozostawiając je w kosmosie. Z czasem i tlenem, muszą znaleźć sposób na powrót na ziemię.

Armstrong pracował nad filmami takimi jak Guardians of the Galaxy, Anihilation i The Witcher, i to pokazuje. Samotny zaczyna od oszałamiających zdjęć przyszłego Londynu. Niestety żadna z zapierających dech w piersiach struktur ani latających samochodów nie jest widoczna podczas scen z Izaakiem. Nie jestem pewien, czy było to spowodowane brakiem funduszy, czy dlatego, że Covid zatrzymał postprodukcję. Jest to jednak jedyna znacząca wada filmu pod względem efektów specjalnych.

Chciałbym móc powiedzieć to samo o reszcie filmu. Samotny to głównie dwuosobowy film jednokierunkowy. Inne osoby można usłyszeć, ale rzadko widziane, dzięki radiu. Niestety większość tego, co słyszymy, jest monotonna do tego stopnia, że ​​irytacja. Kiedy zespół prasowy przeprowadza z nimi wywiady, są tak nudni, że większość porannych programów brzmi jak debaty intelektualne.

Jak się okazuje, Issac został uwięziony z powodu uzależnienia od hazardu Connie Jenkins-Greig, dzieci. Oczywiście ma ochotę na to, czy wraca. To jest stopień charakterystyki, który otrzymujemy. To także typ, który podkreśla skrypt.

Leczenie samotności bardziej widocznych tematów, takich jak stan więzień i etyka wysyłania więźniów w kosmos, jest nijakie i płytkie. Zmiany klimatu i przeludnienie są również wymienione w scenariuszu, ale nie są adresowane. Zdjęcie zamierza powiedzieć. Po prostu nie wydaje się, jak to powiedzieć. Samotny to jedna z tych koncepcji, które mogą stworzyć doskonały film krótkometrażowy. To gadatliwe i nieciekawe. Po prostu nie skaluje się dobrze, aby uzyskać długość.