„Spoonful of Sugar” Recenzja znajomy domowy thriller dostaje złowrogą, indukowaną przez LSD horror

[Fill in the Blank] z Hell Subgenire powraca swego rodzaju w najnowszym oryginale Shudder, „Spoonful of Sugar”, który zadebiutował na festiwalu na Fantastic Fest we wrześniu ubiegłego roku. Podstawowy, o którym mowa, był ostoją w wielu hollywoodzkich psychodramach widzianych od późnych lat 80. do połowy lat 90., z takimi jak „Fatal Attraction” (1987), „Pacific Heights” (1990) i „The Hands That That. Rocks the Cradle '(1992), będąc w głównych przykładach. Tutaj film bierze wspomnianą znajomą koncepcję i skręca go na lewą stronę z mieszanką ponurej bajki i czarnej ciemności psychologicznych nadtekstów.

Uwielbiam także, w jaki sposób reżyser - Mercedes Bryce Morgan - Scenarzysta, Leah Saint Marie, używa tytułu, który jest wyraźnie zainspirowany słynną piosenką „Mary Poppins” w latach 60. '. W „Spoonful of Sugar” Mercedes Bryce Morgan nie jest zainteresowany ponownym powtórzeniem szczęśliwych wspomnień z tego klasycznego musicka z 1964 roku.

Poza tym mówimy o „opiekuniu do piekła” w postaci pozornie niewinnej młodej kobiety z hałdytką z imbirem o nazwie Millicent, grana przez Morgana Saylora. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku jej konserwatywnego sposobu ubierania się i jej ogólnej nieśmiałej i łagodnej postawy, kiedy pojawia się w rezydencji, aby spotkać się z pracodawcą, Rebecca (Kat Foster). Rebecca jest autorką, która potrzebuje opiekunki, której może zaufać, aby opiekować się swoim jedynym synem, Johnny (Danilo Crovetti). Chodzi o to, że nie jest tylko żadnym zwykłym dzieckiem, ponieważ ledwo mówi słowo, rozwijając wszelkiego rodzaju surowe alergie do tego stopnia, że ​​spędza czas na pobycie w domu. Pomimo braku doświadczenia w opiece nad dziećmi, Millicent twierdzi.

POWIĄZANY:

Wszystkie 22 dożywotnie horrory

Millicent w końcu dostaje pracę, a na początku wszystko idzie dobrze. Johnny wydaje się lubić spędzać czas ze swoją opiekunką, ale pod całą fasadą odcienioną różową, Millicennt ma własny sekret. Widzimy, jak polegała na przyjmowaniu kropelek LSD przepisanych przez jej lekarza (Keitha Powell), a ona obsesja na punkcie przystojnego męża Rebeki, Jacoba (Myko Olivier), gdzie po raz pierwszy zobaczyła go pocałego i bez koszuli, robiąc całą stolarkę z tyłu domu. Innym razem wpływ LSD powoduje, że halucynaluje dziwne rzeczy, których nie ma.

Biorąc pod uwagę fakt, że LSD odgrywa znaczną rolę w „Spoonful of Sugar”, reżyser Mercedes Bryce Morgan wlewa surrealistyczną klimat do swojego filmu od samego początku, że możesz nie usłyszeć znajomej folksyjnej melodii „Och, kochanie, Clementine, Clementine „W ten sam sposób znowu. Widzimy także momenty rażących scen wywołanych przez LSD prosto z wizualnego podręcznika Davida Cronenberga (przychodzą mi na myśl podobne do robaka pełzające palce) i własne fantazje seksualne Millicent, ale tylko do pewnego stopnia, ale do pewnego stopnia, tylko do pewnego stopnia. Mówiąc o Millicent, Morgan Saylor wykonuje dobrą robotę w swojej roli, co wygląda zbyt dobrze, aby mogło być prawdziwe. Dowiadujemy się, że ma 21 lat, ale jest w niej coś dziwnego, nie tylko z jej zewnętrznego wyglądu, ale także ogólnego zachowania. I za to film grał Coy dla większości filmu, abyśmy zastanawiali.

Ale jednocześnie takie celowe podejście ma tendencję do powstrzymywania lub spowolnienia rzeczy, które mogą być testem cierpliwości, szczególnie dla tych, którzy oczekują, że będzie to energiczny dramat horroru. „Spoonful of Sugar” to rzeczywiście film, który wymaga twojej uwagi, w której stawki nie są stale podniesione w miarę upływu czasu. Innymi słowy, spójność pod względem napięcia i intrygi nie jest tymi, których będziesz szukał w tym filmie. To bardziej film, który się na ciebie przeraża, co najmniej się spodziewasz, co można zobaczyć podczas trzeciego aktu. Przyznaję, że to nie widziałem. Ostateczny zwrot mógł być skomplikowany i wątpliwy, ale ogólne złowrogie przedstawienie tego, jak Mercedes Bryce Morgan decyduje się zakończyć swój film.

Wracając do aktorstwa, Morgan Saylor może ukraść tutaj większość serialu z podgatemą from-Hell, daje mi poczucie obserwowania jej, jak jej milicenta roli uwodzimy członka rodziny, który przypomina młodego (a następnie odważnego) Barrymore'a, który przyciągnęła Barrymore. Trujący Bluszcz.'

Ale nie zapominajmy o reszcie wspierających aktorów. Obejmuje to Kat Foster jako nadopiekuńczy matkę, która ma również mroczny sekret, podczas gdy Myko Olivier zapewnia przyzwoite wsparcie jako mąż, który jest rozdarty między radzeniem sobie z żoną a zakochaniem się w seksualności Millicenta. Danilo Crovettiego, który nie jest werbalny, zasługuje na równe wzmiankę jako podatny na alergię Johnny, który od czasu do czasu rozwinął nieregularne wybuchy.

Wynik: 7/10