Historia Eomera i Eowyn

The Lord of the Rings to wysoka powieść fantasy autorstwa angielskiego autora i uczonego J.R.R. Tolkien. Rzekomo osadzony w Śródziemie, który jest zasadniczo światem w pewnym momencie w przeszłości, historia ewoluuje głównie wokół ciemnego Pana Saurona, który stworzył jeden pierścień, aby rządzić innymi pierścieniami władzy i ostatecznie podbijają środkową ziemię.

Jeśli ktoś z was zna Władcę Pierścieni, literacki klasyk J.R. Tolkien, wtedy wyraźnie wiedziałbyś o Eomerze i Eowenie z Rohan. Dwa rodzeństwo nieustannie działa z aurą honoru wokół dwóch. Trzymają się nawzajem tak bardzo, że działają ze sobą ze sobą.

Eomer jest stereotypowym bratem ochronnym, który rzuca ochronnym cienie na swoją ryzykowną i odważną siostrę. Prawdziwy książę Roha, Eomer ostatecznie został osiemnastym królem Rohan i pierwszym z trzeciej linii ich królów. Został trzecim marszałkiem znaku i był silnym przywódcą człowieka.

Z drugiej strony mamy jego siostrę, Eowyn, której wielu uważa za uosobienie silnej kobiecej postaci, jest kimś, kto ma być podziwiany i naśladowany. Zostało to szczególnie schwytane, gdy Eowyn wyparła „Żaden żywy człowiek! Patrzysz na kobietę!"

W tym artykule będziemy omawiać ich historię i implikacje zarówno w historii, jak i na zewnątrz.

Historia Eomera i Eowyn

Jako dzieci Eomund i Theodwyn, dwoje rodzeństwa wychowało się przez króla Teodena z Rohan po śmierci oboje rodziców - Eomund zmarł w bitwie, podczas gdy Theodwyn, siostra króla Teodena, zmarła na chorobę. Wychowany tak, jakby byli jego własnymi, Teoden później nazywał Eowyn jako „droższy niż córka” i powierzył Eomera przyszłość królestwa.

Eomer został trzecim marszałkiem znaku, uhonorowanym bardzo i wielkim cenym przez króla. W końcu to jego Eored poszedł na Uruk Hai, który porwał Brandybuck i Peregrin, pomimo biwakowania w pobliżu lasu Fangorn. Następnie zderzył się z Aragorn, Gimli i Legolas w pobliżu Rohan, gdzie pożyczył im dwa konie, Arod i Hasufel.

Gdy Theoden znalazł się pod wpływem Sarumana i jego królestwa wkrótce potem, po powrocie Eomera do Edoras i zgłoszenie się do spotkania z towarzyszami strażnika i uwolnieniem ich, które służyły jako usprawiedliwienie uwięzienia Eomera. Eomer został zdradzony, ale to nie powstrzymuje go przed zebraniem własnych sił, by odeprzeć Sarumana i Orki w imię Rohan.

Gdy wojna nadal się szaleje, Eomer i Theodred, biologiczny syn Teodena, a zatem prawowitego spadkobiercy tronu, wyruszył na Gondora, aby zatrzymać inwazyjne siły Uruk Hai. To oznaczało początek doniosłej okazji zarówno dla serii, jak i opowiadania fabuły. Eowyn, który był wówczas uważany za Shieldmaiden, chciał pójść w ich ślady i jeździć wraz z jej wujem i bratem. Oczywiście zabronią tego.

Eowyn została zmuszona do pozostania i dbania o jej upadający wujek, który osłabił Saruman i Grima Wormtounge. Po przywróceniu Teodena, on, jak każdy inny król powinien, planował obronić Rohana podczas wojny ringu. Zgodnie z sugestią Hamy, Eowyn, który był kochany przez wielu, został polecany i został przywódcą w nieobecności Teodena. Eowyn wziął to z odrobiną soli, ponieważ pomimo tego, że to zdarzenie jest wielkim zaszczytem, ​​Eowyn naprawdę chciał jeździć z innymi żołnierzami i walczyć na wojnie.

Z wielką niechęcią Eowyn pozostał w tyle i bardzo opiekował się Edorami, podczas gdy wszyscy mężczyźni konfrontowali się z Sarumanem i jego armią w bitwie o Hornburg. Zwycięzcy po powrocie odkryli oczywiście, że Eowyn utrzymywał wszystko w doskonałej kolejności podczas ich nieobecności.

Niedługo potem mężczyźni zostali ponownie wezwani do walki z Mordorem, jadąc obok siebie z Aragornem, Theodenem i wszystkimi innymi. Po raz kolejny Eowen został pozostawiony.

Będąc klasyczną odważną i zbuntowaną kobietą, jaką jest, Eowen przebrała się za mężczyznę i pojechała z innymi żołnierzami, aby walczyć w Gondorze, aby wziąć udział w bitwie pod Pelennor Fields. W tej bitwie Theodred został dźgnięty nożem przez czarownicę Angmar, ale sama Eowen została zatrzymana. W ostatecznym ruchu władzy oświadczyła: „Żaden żywy człowiek nie jestem! Patrzysz na kobietę! Eowyn jestem, córka Eomunda, zacznij, jeśli nie jesteś nieżyły! Za życie lub nieumarłe, uderzę cię, jeśli go dotkniesz!"

Następnie przerzuca własne ostrze przez hełm Króla Czarownicy, który go zabija i spełnia starożytną przepowiednię Glorfindela.

Kiedy moce Sarumana zostały oderwane od Theodena, staje się jasne, że odpowiedzialność za przywrócenie pokoju na królestwo wpada w ręce Eomera.

W domu uzdrawiania spotyka Faramira, gdzie oboje ostatecznie się zakochują. Z drugiej strony Eomer zostaje ukoronowany osiemnastego króla Rohan. Gdy zbliżył się do Aragorna, nowo ukoronowanego króla Elessara z ponownie zjednoczonych królestwa, odnawia przysięgę eorla, z którym przysięga swoje partnerstwo i własną lojalność wobec królestw Gondors.

W końcu Eomer stał się znany jako Eomer Eadig lub „Błogosławiony”, tak jak podczas jego panowania, że ​​Rohan wyzdrowiał z wojny i znów stał się owocnym narodem.

Wartości do nauki

Eomer

Od Eomera dowiadujemy się o wartości ducha walki. Jako siostrzeniec króla Teodena i brat Eowyn, odzwierciedla nieustępliwego ducha Rohirrima, ludu Rohan. Odważni i wykwalifikowani wojownicy, Eomer reprezentuje wiele wartości, które powinni mieć wojownik i król; lojalność, współczucie, poświęcenie i uczciwość.

Jako zatwardział w połowie lat dwudziestych, Eomer widział mnóstwo wojny, w wyniku czego zawsze przygotowywał się na najgorsze i opiera się na racjonalnych myślach, a nie życzymy myśleniu. Weźmy na przykład przypadek, w którym Eomer został uwięziony na Pelennor Fields, ponieważ on i to, co pozostało z jego sił, zmierzyli się z hordami orków i wielkanocnych. Nie wierzył, że Aragorn go wzmocni. Kiedy Aragorn droczył go później, Eomer powiedział po prostu: „Mam nadzieję, że często oszukuje”.

Z tego prostego zdania widzimy, jakim typem człowieka jest - człowiek racjonalnego myślenia. Nie chodzi o to, że Eomer jest zimnym i bezdusznym człowiekiem, po prostu wierzy, że najlepszym sposobem na zrobienie rzeczy jest zrobienie tego samego. Stwardnione przez realia wojny, w których utrata przyjaciół, widząc, że śmierć i plany okropnie się złe, jest codziennym wydarzeniem, Eomer stał się człowiekiem, który teraz boryka się z problemami, nie oczekując od innych ludzi, a zatem wyszedł z tego powodu silniejszy.

Jednak widzimy także bardziej wrażliwą stronę eomera w miarę ewolucji historii. Wyraźnie widzimy jego oddanie i wierność służbie królestwa. Eomer jest bardzo oddany Rohirrimowi, ponieważ nawet pośród śmierci Theodena Eomer szybko znajduje siłę, by wykupić i prowadzić swój lud nawet po wojnie o pierścień, gdzie naród ma teraz obowiązek odbudowy, budynków i i Ziemia zniszczona podczas wojny.

Eowyn

Eowyn, podobnie jak jej brat, był odważny i uparty. Zawsze wierzyła w siebie i nigdy nie wzięła odpowiedzi. Wbrew rozkazom uciekła z żołnierzami i walczyła z nimi. Pokazała swoją odwagę, gdy stanęła na króla wiedźmy i pokonała go, nawet po zobaczeniu, jak Theoden na niego upadł.

Być może w innym życiu Eowyn była kolejnym wojownikiem, jak jej brat. Z pewnością, gdyby była mężczyzną, nie musiałaby tak bardzo przejść, aby zyskać taki sam szacunek, jak jej brat. Przez długi czas jej życie było klatką, była wstrzymana przez wuja, nawet po tym, jak Gandalf go przywrócił. Dla mężczyzn pozwolono im robić, co chcieli. Sprawy były wyraźnie lepsze. Dla Eowyn nie tyle.

Jednak to nigdy nie powstrzymało jej od wiary w siebie. Być może w przeciwieństwie do jej brata, Eowyn musi poradzić sobie z jej nadziejami i marzeniami- musi wierzyć we własne umiejętności, aby przyczynić się do wysiłku wojennego. Eowyn może nie być zatwardziałym racjonalnym myślicielem, którym jest jej brat, ale nie myl swoich emocji dla słabości. Eowyn jest tak samo uparty jak jej brat, jeśli nie silniejszy, i nie pozwoli jej nikomu powiedzieć, jak działać.