Historia Lúthiena i Morgoth

Tolkien Legendarium jest jednym z największych, najpopularniejszych i najciekawszych fikcyjnych wszechświatów, jakie mamy. To - w pewnym sensie - uosobieniem wszechświata opartego na fantazji i służył jako prototyp dla wszystkich późniejszych wszechświatów, które są częścią gatunku fantasy. Wszechświat Tolkiena ma wiele tajemnic i chociaż niektóre z nich są niejasne, są takie rozwiązane, ale wymagają dalszego wyjaśnienia. Jednym z tych ostatnich jest historia Elf-Maiden Lúthien i Morgoth, pierwszego Mrocznego Pana w Legendarium. Jak są połączeni i jaka jest ich historia? Czytaj dalej aby się dowiedzieć.

Lúthien była elfem-maiden, która wraz z jej ukochanym, śmiertelnym Adanem Berenem oszukał Czarnego Pana Morgotha, aby Beren mógł ukraść Silmaril z jego żelaznej korony. Beren musiał to zrobić, aby uzyskać aprobatę ojca Lúthiena, aby ją poślubić.

W dzisiejszym artykule powiemy wam, kim byli Lúthien i Morgoth i jakie są ich dokładne role w Legendarium był. Następnie zobaczysz, jak ich historie są powiązane i to, co Morgoth początkowo planował dla Elf-Maiden, zanim udało się uciec. Przygotowaliśmy dla Ciebie wiele informacji, więc czytaj dalej do samego końca!

Kim jest lúthien?

Lúthien, znany również jako Lúthien Tinúviel, to fikcyjna postać stworzona przez J.R.R. Tolkien, który pojawia się w opowieściach z jego Legendarium. Jest elfem-maiden i jedyną córką Wielkiego Króla Doriata i Melian, Maia. Była pierwszym elfem, który poślubił śmiertelnika, Adan Beren. Głównym źródłem jej historii jest opowieść „Beren and Lúthien”, której wcześniejsze wersje pojawiły się w innych pracach, a także w wersecie.

Lúthien poznał Beren w lesie Doriath i natychmiast się zakochali. Niestety ojciec Lúthiena nie chciał pozostawić córki śmiertelnikowi. Aby go odrzucić bez zdradzania jego przysięgi, aby nie skrzywdzić Beren, poprosił tego ostatniego o uzyskanie jednego z trzech silmarilów z żelaznej korony. Lúthien została zamknięta, aby nie mogła pomóc Berenowi, ale kiedy dowiedziała się, że został wzięty do niewoli w Tol-in-Gaurhoth, udało jej się uciec, aby skonfrontować się z Sauronem i uratować Berena, z pomocą Huana, Hound of Valinor.

Dzięki mocarstwom Lúthiena przeszli przez bramy Angband po tym, jak położyła wielkiego wilkołaka, który strzegł bram, do snu. Poddali się tronowi Morgoth i Lúthien, przez jej taniec i śpiew, wkładając Morgoth i wszystkich jego sług w głębokim snu, pozwalając Berenowi usunąć silmaril z żelaznej korony. Ale, gdy uciekli, Carcharoth udaje się ugryźć rękę Beren, która trzymała Silmaril, i przełknął ją; Spalony przez moc klejnotu, sali spustoszenie w całym Beleriand, aż do Doriata, gdzie został zabity podczas polowania na wilki.

Jednak podczas tego polowania Beren również został zabity; umierając, zaoferował Silmarilowi ​​Thingolowi, spełniając w ten sposób swoją obietnicę. Duch Lúthiena uciekł do jaskinia Mandos i sam błagał Mandos o pozwolenie na ożywienie Beren. To była najpiękniejsza piosenka, jaką kiedykolwiek śpiewała w Arda i przeniosła Mandos do tego stopnia, że ​​przyznała Berenowi drugie życie, pod warunkiem, że sama Lúthien stała się śmiertelna. Mieszkali wtedy przez jakiś czas w Doriat, po czym osiedlili się w Tol Galen, gdzie mieli syna, Diora. Z Diorem wszyscy królowie Númenor zejdą z Lúthien.

Kim jest Morgoth?

Morgoth, wcześniej Melkor, jest fikcyjną postacią z Tolkien's Legendarium, jeden z głównych antagonistów serii. Pierwotnie Melkor był częścią Ainur; brat Manwë, był najpotężniejszym z piętnastu Valar, ale zwrócił się do zła. Po kradzieży bajecznych klejnotów zwanych Silmarilsem, później został nazywany Morgoth Bauglira, „Czarnym wrogiem świata” przez elfa fëanora. Morgoth był głównym antagonistą w czasach Silmarilliona, a jego wpływ pozostanie na środkowej ziemi długo po wydaleniu z ArdA, zwłaszcza poprzez działania jego sługi Sauron.

Melkor był pierwotnie o tej samej randze co Manwë, a jednak najpotężniejszy z Valaru aż do wygnania. Bardzo wcześnie odwrócił się przeciwko pracy Ilúvatara z jego pragnienia wydania własnych dzieł i rządzenia nad nimi. Jako jeden z Ainur pozwolił, aby niezgodne dźwięki wpłynęły do ​​wielkiej muzyki kreacyjnej (Ainulindale) i w ten sposób położył fundamenty dla ciemnych boków Śródziemia. Jako mistrz ciepła i zimna użył swoich mocy, aby nie kształtować świata, ale aby go stłumić.

Kiedy nie udało mu się to zrobić poprzez opór drugiego Valar, stał się gorzki i odtąd próbował zniszczyć lub zepsuć wszystkie dzieła pozostałych. W tym momencie został wygnany.

Na Ardę często niszczył dzieła drugiego valaru i wychował wiele złych istot, z którymi elfy, krasnoludy i ludzie konfrontowały. W rezultacie Melkor stracił zdolność do stworzenia czegoś nowego, aby mógł jedynie naśladować i sfałszować to, co wcześniej istniało. Wielu maiar, elfów i mężczyzn zostało przez niego uwiedzionych lub zmuszonych do jego służby poprzez ucisk.

Pod koniec pierwszego wieku, po wojnie gniewu, Melkor zostaje przykuty przez Valar i wygnany do ponadczasowej pustki. Jednak na Śródziemie wielu jego sług i stworzeń pozostało i nadal realizowało swoją wolę; Sauron był jednym z nich. Jedna proroctwo mówi, że Melkor powróci pod koniec wszystkich dni, a przypuszczalnie w Dagor Dagorath zostanie w końcu zniszczony.

Historia Lúthiena i Morgoth

Jak powiedziano, historia Elfa -Maiden jest - w pewnym sensie - powiązana z historią pierwszej Czarnego Pana, ponieważ Beren miał zadanie przyniesienia ojca dziewicy Silmaril z żelaznej korony Morgoth. Było to postrzegane jako niemożliwe, ale Beren i jego dziewica udało się oszukać Morgot i zdobyć jeden z klejnotów. W ten sposób Tolkien opisał scenę Silmarillion:

„Następnie Beren i Luthien przeszli przez bramę i po schodach labiryntowych; I razem dokonał największego czynu, który odważył się elfy lub ludzie. Bo doszli do siedzenia Morgoth w jego sali nethermost, która została podtrzymana przez horror, oświetlony ogniem i wypełniony bronią śmierci i męki. Tam Beren Slunk w formie Wolfa pod jego tronem; Ale Luthien została pozbawiona jej przebrania przez wolę Morgoth i pochylił się na niej. Nie zniechęciła ją jego oczy; i nazwała swoje imię i zaoferowała swoją służbę, aby śpiewać przed nim, po sposobie minstrela. Potem Morgoth patrzy na swoje piękno, który wymyślił w jego myśleniu, zła pożądanie i projekt bardziej mroczny niż jakikolwiek, który jeszcze przyszedł do jego serca, odkąd uciekł z Valinor. W ten sposób został uniesiony własną złośliwością, bo obserwował ją, pozostawiając ją na chwilę i mając sekretną przyjemność. Nagle wymknęła jego wzrok, a z cieni rozpoczęła pieśń o tak przewyższającej miłości i tak oślepiającej mocy, że słuchał perforce; i przyszła na niego ślepota, gdy jego oczy wędrowały tam iz powrotem, szukając.

Cały jego dwór został odrzucony w snu, a wszystkie pożary wyblakły i zostały zagrodzone; Ale Silmarils w koronie na głowie Morgotha ​​nagle płonęli z blaskiem białego płomienia; a ciężar tej korony i klejnotów pochylił się po jego głowie, jakby świat był na niej ustawiony, obciążony ciężarem, strachu i pożądania, że ​​nawet wola Morgotha ​​nie mogła wesprzeć. Potem Luthien nadrabia skrzydlowaną szatę wyskoczyła w powietrze, a jej głos spadł jak deszcz w baseny, głębokie i ciemne. Rzuciła płaszcz przed jego oczami i postawiła na niego sen, ciemno jak zewnętrzna pustka, gdzie kiedyś poszedł sam.

Nagle upadł, gdy wzgórze ślizgające się w Avalanche i rzucił się jak grzmot z tronu, leżał na podłogach piekła. Żelazna korona zwinęła się echem z głowy. Wszystko było wciąż.

Jako martwa bestia Beren leżała na ziemi; ale Luthien dotknął go ręką, wzbudził go i odrzucił na bok tyłek. Potem wyciągnął w gadę noża; a z żelaznych pazurów, które go trzymały.

Kiedy zamknął go w dłoni, blask płótnie przeszedł przez jego żywe ciało, a jego ręka stała się lampką; Ale klejnot doznał jego dotyku i nie zranił go. Przyszedł wtedy w umysł Berena, że ​​wykracza poza przysięgę i wyciągnie z Angband wszystkich trzech klejnotów Feanor; Ale takie nie było losy Silmarils. Wejście noża pękło, a odłamek ostrza latający uderzył w policzek Morgoth. Jęknął i poruszył, a cała gospodarz Angband poruszył się we śnie.

Potem terror upadł na Berena i Luthien, a oni uciekli, nie boli i bez przebrania, chcąc tylko zobaczyć światło. Nie byli ani utrudniani, ani ścigani, ale brama była trzymana przeciwko ich wyjściu; bo Carcharoth powstał ze snu i stał teraz w gniewie na progu Angband. Zanim byli o nim świadomi, zobaczył ich i zerwał na nich, gdy biegli."

- Silmarillion, ROZDZIAŁ XIX, „z Beren i Lúthien”

Kontynuacja tej historii została opisana w części Luthiena tego artykułu, więc nie zamierzamy jej tutaj powtarzać, ponieważ już wiesz, co stało się dalej. Chcieliśmy podać dokładną sekcję z książki, abyś mógł zobaczyć, jak dokładnie się stało dla siebie, na wypadek, gdybyś nie przeczytał samej książki.

Czym był „ciemny projekt” Morgoth przeciwko Lúthien?

W wyżej cytowanym akapicie jest zdanie - „”Potem Morgoth patrzy na swoje piękno, który wymyślił w jego myśleniu, zła pożądanie i projekt bardziej mroczny niż jakikolwiek, który jeszcze przyszedł do jego serca, odkąd uciekł z Valinor.” - co wywołało wiele pytań wśród fanów, ponieważ Tolkien nigdy nie powiedział nam wyraźnie, że„ ciemny design ”Morgotha ​​był. Cóż, chociaż nie mamy oficjalnego potwierdzenia, możemy powiedzieć, że mamy odpowiedź, którą naszym zdaniem jest właściwe.

Mianowicie głównym problemem jest to, co mogło być ciemniejsze niż rzeczy, które Morgoth już zrobił, i zrobił solidną liczbę dość podłych i okropnych rzeczy. Więc co mógł zrobić z elfem-maiden, który byłby postrzegany jako najgorsza rzecz, jaką zrobił w życiu? Cóż, musisz wziąć pod uwagę dwa fakty. Po pierwsze, legendarium było zainspirowane średniowieczną wiedzą, a przedstawienia niektórych postaci są dość podobne do ich reprezentacji w literaturze średniowiecznej, zwłaszcza postaci żeńskich, które są postrzegane jako uczciwe i niewinne. Druga rzecz dotyczy własnych, osobistych poglądów Tolkiena na kobiety. Miał bardzo staromodne, prawie wiktoriańskie postrzeganie kobiet i uważał je za wyjątkowe (jeśli nawet nie święte) w pewien sposób. Miał też bardzo staromodne stanowiska w seksie, dlatego uważamy, że nasze wyjaśnienie ma sens. A oto…

Uważamy, że intencją Morgotha ​​było zgwałcenie Lúthiena, zwłaszcza że sam Tolkien stwierdza, że ​​przejął go „złe pożądanie”. Ponieważ Lúthien był postrzegany jako najtrudniejszy wśród dziewic, charakter takiej czystości i piękna, że ​​zwykła obecność Morgotha ​​skalała jej postać, wydaje się oczywiste, że Rgot, który gwałcili ją, byłby prawdziwie „mrocznym designem”. Jeśli odniesiemy to do kontekstu dzieł, a także poglądów Tolkiena na temat seksu i kobiet, nie jest nielogiczne wydedukowanie, że uznałby gwałt tak uczciwej dziewicy za najciemniejszą rzecz, jaką zrobił Morgoth, gdyby to zrobił.

I to wszystko na dziś. Mamy nadzieję, że dobrze się bawiłeś, czytając to i pomogliśmy rozwiązać ten dylemat. Do zobaczenia następnym razem i nie zapomnij za nami podążać!