10 najlepszych najlepszych koreańskich filmów wszechczasów

Do tej pory prawdopodobnie już słyszałeś o wielkim triumfie z koreańskiego filmu Parasite, wyreżyserowanego przez Bong Joon Ho; Wygrał Oscara w kategorii najlepszego filmu, najlepszego filmu zagranicznego, najlepszego scenariusza i najlepszego reżysera. Prawdziwi fani filmu od dawna wiedzą, jak silne kino koreańskie i podejrzewamy, że zainteresowanie podobnymi tytułami może gwałtownie wzrosnąć. Właśnie dlatego postanowiliśmy stworzyć listę najlepszych koreańskich filmów wszechczasów, więc sprawdź je poniżej.

Jeśli chodzi o jakość filmu, rzadko każdy może dziś konkurować z Koreańczykami Południowymi. Ale tak nie zawsze tak było. Dopiero wraz z pojawieniem się reżyserów takich jak Chan Wook-Park, Kim-ki Duk, Kim Jee-woon i Bong Joon-ho kino południowokoreańskie zaczęło się rozwijać.

Dyrektorzy Korei Południowej podpisują kultowe tytuły, takie jak Oldboy, Memories of Morder i opowieść o dwóch sióstkach, ale istnieje wiele innych, nieco mniej znanych, które możesz też spodobać się. Wyróżniliśmy serię humorystycznych dramatów, romantycznych historii, nieprzewidywalnych thrillerów kryminalnych, ale także horrory, które mogły wywołać podobne emocje jak wielki pasożyt.

Najlepsze koreańskie filmy wszechczasów

Dla tych, którzy nie wiedzą, nowa południowokoreańska fala filmowa została stworzona w 1998 roku, z pojawieniem się kilku fantastycznych tytułów, wyreżyserowanych przez wyżej wymienionych artystów. Ich prace zniszczyły nawet najdziksze oczekiwania w takim stopniu, że świat nie miał innego wyjścia, jak tylko zdjąć kapelusz i zaakceptować Koreę Południową jako nową moc filmową.

Po dziwnym sukcesie kilku wiodących projektów tej nowej fali, ludzie z całego świata zaczęli interesować się filmem Korei Południowej. Zdecydowana większość prawdziwych miłośników filmów zaczęła być zainteresowana tym, co jeszcze zaoferować zdjęcia tego kraju, co oczywiście wpłynęło na duże domy filmowe i sam stan, aby zacząć inwestować znacznie poważniej w rozwój filmu krajowego.

To zmusiło nas również do stworzenia listy najlepszych koreańskich filmów, które musisz obejrzeć, a to całkowicie przyciągnie cię do kina koreańskiego. Więc sprawdź je poniżej.

Historia dwóch sióstr

Podczas pobytu w szpitalu psychiatrycznym nastolatek Soo-Mi Bae wspomina w rozmowie z psychiatrą, które doprowadziły do ​​jej hospitalizacji. Po śmierci matki Soo-Mi powróciła do domu swojego rodzica, do młodszej siostry Soo-yeon i ojca Moo-hyeon. Obie siostry nie podobały się nowej żonie ojca i macocha Eun-joo Heo, którą musieli nazwać mamą. Kiedy Soo-yeon odkryła blizny na jej dłoniach, Soo-MI doszedł do wniosku, że jej macocha nadużywa swojej siostry. Wszystko było bardziej skomplikowane, gdy oboje przestraszyli się przerażającymi dźwiękami w nocy, kiedy zobaczyli nierealne postacie i kiedy coś zaczęło wkraczać się do ich łóżka. Soo-Mi następnie doszedł do wniosku, że jej macocha była za to odpowiedzialna i że ukrywała mroczny sekret.

Wielokrotnie nagradzany dramat horroru swobodnie oparty na poprzednio trzykranowej bajce z Korei Korei. Cała charakteryzuje się estetyzowaną fotografią przy użyciu niezwykłych i nieoczekiwanych kątów, niezwykle sugestywnej niespokojnej atmosfery, do której ograniczone i klaustrofobiczne wnętrza, w których odbywają się wydarzenia, zręczne ulepszenie dramatu z doskonale używanymi elementami horroru. zręczna gra z oczekiwaniami publiczności i bardzo wesołej interpretacji aktorskiej.

Pragnienie

Horror thriller częściowo oparty na powieści Emil Zoli „Thérese Raquin”

Sang-hyun jest księdzem na służbie w lokalnym szpitalu. Wydaje się do Afryki, aby sprawdzić, czy znalazł lekarstwo na chorobę spowodowaną przez wirusa Emmanuela. Ale wkrótce został zarażony i umarł. Wkrótce wróci na ten świat jako wampir. Kiedy wraca do domu, staje się bohaterem i ludzie wierzą, że pracuje nad cudami. Potem zaczyna romans z żoną swojego starego przyjaciela. Chce zabić męża i angażować Sang-hyun w jej intrygi…

Palenie

Film „Burning” oparty jest na opowiadaniu Haruki Murakami.

Jong-Su jest dwudziestokilkuletnim-letnim mężczyzną, który spotyka Haemi w pracy, dziewczyna, o której znał jako dziecko, ale nie myślał od lat. Przypominając mu, że okrutnie potraktował jej wygląd fizyczny (którego Jongsu wcale nie pamięta) Ta piękna dziewczyna uwodzi, że porodowy rozpoczyna ich nagły związek. Jednak wkrótce Hae-mi prosi Jong-USA o przysługę: podczas gdy ona jest w podróży do Afryki, powinien mieć oko na jej kota. Jong-Su oczywiście zgadza się, mimo że zaczyna wątpić w jej uczucia do niego, szczególnie po powrocie Hae-Mi z podróży z Benem-tajemniczym młodym mężczyzną i jego nowym (bogatym) przyjacielem.

Mieć nadzieję

Hope, znana również jako Wish, to film z Korei Południowej w 2013 roku wyreżyserowany przez Lee Joon-ik, z udziałem Sol Kyung-gu, UHM Ji-Won i Lee Re RE. Wygrał najlepszy film podczas 34. Blue Dragon Film Awards.

Film oparty jest na prawdziwej historii, niesławnej sprawie Cho Doo-Soo w 2008 roku, w której 8-letnia dziewczynka o imieniu „Na-Young” w koreańskiej prasie została zgwałcona i pobita przez pijaka 57-letniego -Old Man w publicznej toalecie. Trybunał skazał mężczyznę na zaledwie 12 lat więzienia, co spowodowało oburzenie w kraju z powodu brutalności przestępstwa oraz historii przemocy fizycznej i seksualnej.

Ścigający

Debiutancki film reżysera Honga „The Chaser” przypomniał wielu najbardziej udanym koreańskim thrillerze „Memories of Murder”, arcydzieło Bonga. To prawda, że ​​debiut w Hong-Jin Heritage ma pewne podobieństwa, ale jest to samoświadomy, oryginalny, poruszający i świetny koreański film, lepszy od wszystkich współczesnych filmów z Hollywood o podobnych tematach.

Były funkcjonariusz policji Eom Joong-ho (Kim Yoon-Seok) jest teraz alfonsem. Joong-ho znajduje się w dużych problemach finansowych po zniknięciu dwóch jego prostytutek. Wśród tego pozostawionego do jego dyspozycji jest piękny Kim Mi-jin (Seo Yeong-He), matka dziewczynki Eun-ji (Kim Yoo-Jeong). Dopiero po tym, jak wysłał mi-jin do klienta, alfons zdaje sobie sprawę, że klient może być odpowiedzialny za zniknięcie swoich dziewczyn. Niefortunny mi-jin wkrótce znajduje się w piwnicy brutalnego seryjnego zabójcy…

IL Mare

Znaczenie tytułu, il Mare, oznacza „morze” po włosku, aw tym niesamowitym koreańskim filmie jest to nazwa nadmorskiego domu, która jest otoczeniem historii. Oboje obaj mieszkają tam dwa lata w czasie, ale są w stanie komunikować się za pośrednictwem tajemniczej skrzynki pocztowej.

Chilsu i Mansu

Chilsu i Mansu jest reżyserskim debiutem Park Kwang-Su, który stałby się nie tylko utalentowanym reżyserem, ale także wpływowym wzorem do naśladowania dla nowej generacji społecznie świadomych filmowców filmowych. Film oznacza także jeden z najbardziej pamiętnych występów dwóch słynnych weteranów, Ahn Sung-ki i Park Joong-hoon.

Łatwa i przekonująca koleżeństwo na ekranie pokazane przez dwóch mężczyzn zapowiedziałoby ich wspólne wspólnie w hitowej komedii Two Cops (1993) i akcji/artystycznej filmie Nisher to Hide (1999). Nawet Bae Jong-Ok, która gra dziewczynę Chila-Su, nadal odciska na współczesnym kinie, przyjmując uznaną rolę w wielokrotnie nagradzanej zazdrości to moje drugie imię (2003).

Fabuła podąża za malarzem, który opuścił swoją pracę i patrzy na starego znajomości pracy i miejsca na pobyt.

Nowy Świat

Nowy świat pochodzi z reżysera Park Hun-Jeong (The Tiger: An Old Hunter's Tale, Night in Paradise) i występują Lee Jung-jae, Choi Min-Sik, Hwang Jung-min, Park Sung-Woong, Song Ji-hyo.

Undercover Officer Ja-Sung (Jung-jae Lee) infiltruje największy syndykat przestępstwa w Korei i spędza osiem lat w szeregach. Kiedy szef organizacji zostaje zabity, Ja-Sung zostaje rozdarty między swoją lojalnością.

Ekstremalna praca

Od reżysera Lee Byeong-Heon pojawia się koreańska ekstremalna praca. Występuje Ryu Seung-Ryong, Lee Ha-Nee, Jin Sun-kyu, Lee Dong-Hwi, Gong Myoung, Shin Ha-Kyun, Oh Jung-Se, Kim Eui-Sung, Song Young-Gyu, Heo Joon-Seok, Kim Ji-Young, Kim Jong-Soo, Yang Hyun-Min, Lee Joong-Ok, Kim Kang-Hyun, Tae Won-Seok, Jang Ji-Woong, Jang Jin-hee, Shin Shin-AE, Na Chul, Ji Chan , Jung Won-Chang i Yoo Je-yoon.

Drużyna narkotykowa próbuje zdjąć organizację przestępczą i muszą to zrobić tajne, więc zaczynają pracować w restauracji z kurczaka, która staje się słynna z pysznego kurczaka. Z powodu nieoczekiwanej popularności detektywi znajdują się w sytuacji, której nigdy się nie spodziewało.

Mroczna postać przestępczości

Dark Figure of Crime to film o kryminałach z Korei Południowej w 2018 roku w reżyserii Kim Tae-Kyun. Gwiazdy filmu to Kim Yoon-Seok i Ju Ji-hoon. Został wydany 3 października 2018 r. Dark Figure of Crime została luźno zainspirowana 869. odcinkiem Bez odpowiedzi, program telewizyjny do śledztwa w Korei Południowej, który opowiada prawdziwą historię, która wydarzyła się w Busan, w której nigdy nie zgłoszono morderstw, nigdy nie znaleziono organów, a dochodzenia nigdy się nie wydarzyły.

Serialny zabójca zostaje złapany za siódme morderstwo. Policjant próbuje rozwiązać pierwsze sześć przypadków z pomocą zabójcy, ale zaczyna podejrzewać, że ma ukryte motywy. Oparte na prawdziwej historii.

Handmaiden

W latach 30. XX wieku Korea Południowa była pod japońską okupacją. W wspaniałej posiadłości japońska dziedziczka mieszka z dominującym wujkiem. Po zatrudnieniu nowej pokojówki zaangażują się w niesamowitą mieszankę wydarzeń. W rzeczywistości pokojówka ma niegodziwy plan. Postanowiła uwieść spadkobiercę ze swoim partnerem, obrabować ją i uwięzić w instytucji psychiatrycznej. Ale kiedy się zakochują, wszystkie plany się nie tak.

Łuk

Bow to film z 2005 roku napisany i wyreżyserowany przez Kim Ki-Duk. Został pokazany w sekcji ONZ pewnego szacunku na Festiwalu Filmowym w Cannes 2005.

Łuk koncentruje się przede wszystkim na 60-letnim mężczyźnie i 16-letniej dziewczynie mieszkającej w prawie odosobnieniu na łodzi rybackiej. Uzgodniono, że wyjdą za mąż, gdy dziewczyna skończy 17 lat. Podobnie jak inne filmy Kim Ki-Duk, film zawiera bardzo niewielki dialog i jest pełen symboliki.

Gospodarz

Gospodarz to południowokoreański film z 2006 roku w reżyserii Bong Joon-ho i gwiazdki Song Kang-Ho, Byun Hee-Bong, Park Hae-Il, Bae Doona i Go Ah-sung. Film dotyczy potwora porwania córki mężczyzny i jego prób jej uratowania. Według reżysera jego inspiracja do tego filmu pochodziła z lokalnego artykułu o zdeformowanej rybie z kręgosłupem w kształcie litery S złapanym w rzece Han.

W lutym 2000 r. Toksyczne chemikalia zostały uwolnione do rzeki Han z U.S. baza wojskowa w Korei Południowej. Sześć lat później z rzeki wyłania się potworna ryba gadowa i zaczyna atakować mieszkańców Seulu. Potwór chwyta dziewczynę Hyun-seo i zabiera ją ze sobą do rzeki, a jej ojciec, inni członkowie jego rodziny i inni obywatele, którzy kontaktują się z potworem, kończą kwarantannie. Gang-Du otrzymuje telefon komórkowy od swojej córki, która mówi mu, że przeżyła atak potwora i jest w kanalizacji miejskiej. Ponieważ władze mu nie ufają, myśląc, że jest to iluzja ojca przytłoczonego bólem, gang-du i inni członkowie rodziny uciekają z kwarantanny, aby uratować Hyun-seo.

Świat nas

The World of Us to południowokoreański film dramatyczny w 2016 roku napisany i wyreżyserowany przez Yoon Ga-eun w jej długim funkcji debiut reżyserskim. Film został wydany w Korei Południowej 16 czerwca 2016 r.

Film koncentruje się na Sun (Choi Soo-in), dziewczynie ze szkoły podstawowej i wyrzutku społecznym, która zaprzyjaźnia się z uczniem transferowym o imieniu Jia (Seol Hye-in) podczas letnich wakacji. Kiedy rozpoczyna się nowy semestr, ich nowa przyjaźń jest przetestowana, gdy Słońce i Jia podlegają zastraszaniu i problemom wewnętrznym. Czy będą w stanie ominąć swoje granice?

Dom Hummingbird

House of Hummingbird to film dramatyczny z Korei Południowej w 2018 roku napisany i wyreżyserowany przez Kim Bora. Film zadebiutował w konkursie podczas sekcji Nowej Prądy Festiwalu Międzynarodowego Busan Międzynarodowego Festiwalu w październiku 2018 r. Film zebrał 59 nagród, w tym Grand Prix Generacji 14 Plus międzynarodowe jury za najlepszy film na 69. Berlin Międzynarodowy Festiwal Filmowy i nagrodę Best International Narrative Feature Award na Festiwalu Filmowym Tribeca 2019.

Cokolwiek robi, Eunhee czuje się jak outsider. Potem jej nowy chiński nauczycielka okazuje się tak zupełnie inna niż wszyscy inni. Współczujący i skrupulatnie opowiedział narrację o pozornie regularnym lecie, który nie pozostawia nic niezmienionych.

Słodko -gorzkie życie

Po niesamowitym dramacie „The Story of Two Sióstr”, nagradzany południowokoreański filmowiec Kim Ji-Won (The Quiet Family, Three Extremes 2, The Good, The Bad, The Weird) zastrzelił ten stylizowany, imponujący wizualnie, groteskowy gwałtowny, Czarny humor i zaskakująco emocjonalny dramat gangster.

Młody Sun-woo (l. Byung-Hun) to odnoszący sukcesy menedżer hotelu, cichy i zdeterminowany facet, który zawsze skutecznie rozwiązuje wszystkie problemy. Jako członek organizacji gangsterskiej bezwzględnego szefa Kang (k. Yeong-cheol), Sun-woo często ucieka się do przemocy. Kiedy Kang powierzy mu obowiązek pewnego rodzaju ochroniarza swojej młodej dziewczynie Hee-Soo (S. Min), utalentowany wiolonczelista, którego podejrzewa Kang, ma kochanka, Sun-woo nagle znajdzie się w wielkich kłopotach.

Mianowicie, po zakochaniu się w atrakcyjnym hee-soo od pierwszego wejrzenia, Sun-woo postanawia milczeć Kangu, że dziewczyna naprawdę ma kochanka. Kierowany zazdrością i oddaniem swojemu szefowi, bije młodego mężczyznę, Sun-woo wchodzi w konflikt z dwoma członkami przeciwnego klanu gangsterskiego podczas nocnej jazdy samochodem. Tej samej nocy bandyci włamali się do jego mieszkania, pobili go i wyrzucili na deszczową i błotnistą ulicę. Młody człowiek dowiaduje się, że Kang stoi za wszystkim, który nie chce konfliktu z przeciwnym klanem i podejrzewa, że ​​Sun-woo jest miłośnikiem hee-soo.

Domowa

The HouseMaid to południowokoreański melodramatyczny thriller erotyczny w reżyserii IM Sang-Soo. Historia koncentruje się na Eun-yi, grana przez Jeon Do-yeon, który angażuje się w destrukcyjny trójkąt miłosny podczas pracy jako domowa dla rodziny wyższej klasy. Inni członkowie obsady to Seo Woo, Lee Jung-jae i Yuh Yuh-Jung. Film jest przeróbką filmu Kim Ki Ki-Young z 1960 roku o tej samej nazwie. Brał udział w Festiwalu Filmowym Palme D'Or.

Romans mężczyzny z domową rodziną prowadzi do mrocznych konsekwencji. Eun-yi jest zatrudniony jako au pair dla Hae-Ra (w ciąży z bliźniakami) i jej bogatego męża Hoon. Głównym zadaniem Eun-yi jest oglądanie młodej córki pary, Nami. Eun-yi chętnie łączy się z Nami, który stopniowo się do niej rozgrzewa.

Hoon zaczyna potajemnie flirtować z Eun-yi, zachęcając ją do kieliszków wina i jego gry na fortepianie, i ostatecznie rozpoczynają związek seksualny. Pomimo romansu, Eun-yi jest nadal ciepły i przyjazny dla nieświadoma żony Hoon, Hae-Ra. Wyraża nawet entuzjazm i zachwyca się postępem ciąży Hae-Ra.

Rozproszona noc

Im Sang-soo reżyseruje rozproszoną noc, a gwiazdy filmu to Jeon Do-yeon, Lee Jung-jae, Seo Woo, Youn Yuh-jung, Park Ji-young, Ahn Seo-Hyun, Hwang Jeong-min, Moon So- RI, Chae Tae-Back, Jeon Sin-Hwan, Noh Sang-Min, Jang Soon-Kyu, Cho Yong-jae i Lim Hyun-kyung.

Sumin i Jinho są rodzeństwem mieszkającym razem. Ich rodzice oświadczają im, że wkrótce się rozwodzą. Mówią, że nie zdecydowano jeszcze, jak mieszka czterech członków rodziny i prosi ich o czekanie około 2 tygodni. Sumin spędza codziennie, martwiąc się o to, z którymi rodzice zamierza mieszkać i czy będzie żyć oprócz Jinho. Pewnego dnia jej rodzice oferują jej sugestię.

Widziałem diabła

Jank Kyung Chul jest niebezpiecznym psychopatą, który zabija ludzkie ciało. Jego ofiary wahają się od młodych kobiet po dzieci. Policja poluje na niego od dłuższego czasu. Wkrótce zabije córkę emerytowanego funkcjonariusza policji. Jej narzeczony jest agentem policyjnym, który zrobi wszystko, aby znaleźć zabójcę. Postanawia przygotować zaciętą zemstę za nieludzkiego zabójcę, nawet jeśli stał się potworem takim jak on.

Oaza

Oasis to film z 2002 roku w Korei Południowej w reżyserii Lee Chang-Dong. Film opowiada o trudnym romansie między nieco niepełnosprawnym psychicznie mężczyzną, który właśnie został zwolniony z więzienia po 2¹⁄₂-Wyrok roku za mimowolne zabójstwo i kobieta z ciężkim porażeniem mózgowym. W tych rolach występują para z poprzedniego filmu Lee Chang-Dong Cukierki miętowe: Sol kyung-gu i księżyc so-ri. Film pokazuje także, w jaki sposób dwóch głównych bohaterów są traktowane przez ich rodziny i postrzegane przez ludzi wokół nich.

Oasis to historia miłosna dwóch młodych ludzi opuszczonych przez rodziny. Młody mężczyzna zwolniony z więzienia wizytuje wdowę po mężczyznach, którego zabił jazdę po pijanemu. Tam spotyka jej córkę, z porażeniem mózgowym z wózkiem inwalidzkim. Czy ci dwaj utracone ludzie znajdą sposób, aby ich związek zadziałał?

Wspomnienia o morderstwie

Październik 1986 Ciało młodej dziewczyny znajduje się w małym miasteczku niedaleko Seulu. Dochodzenie jest przejęte przez lokalnego detektywu policji Park Doo-Man (S. Kang-ho), który jest zdeterminowany, aby szybko rozwiązać sprawę. Ale sytuacja staje się skomplikowana, gdy wkrótce znaleziono kolejną zamordowaną kobietę, prowadząc policję do stwierdzenia, że ​​przestępstwa były powiązane i że ofiary ubrane na czerwono zostały zabite podczas deszczu.

Myśląc, że obserwator był sprawcą, Park Doo-Man bije go, ale zdaje sobie sprawę, że jego kolega ze stolicy Seu Tae-yoon (k. Sang-kyung) przyszedł mu pomóc w śledztwie. I chociaż Park jest niepoprawnie niegrzecznym człowiekiem, Sao próbuje znaleźć zabójcę za pomocą różnych metod. Jednak ich pierwszym zatrzymanym nie jest tym, którego szukają.

Film Oki

W wieloosobowej narracji podzielonej na cztery rozdział. Oki jest młodym i pięknym studentem studenckim w produkcji filmowej i rozdarta między uczuciami dwóch mężczyzn: starszego profesora kina i byłego studenta/początkującego filmowca. Gdy historia filmu zmienia perspektywy i harmonogramy, Hong przedstawia każdą relację z autentycznie niezręcznymi rytmami prawdziwego życia.

Moja bezczelna dziewczyna

Moja Sassy Girl to południowokoreańska komedia romantyczna reżyseria Kwaka Jae-Yong, z udziałem Jun Ji-hyun i Cha Tae-hyun. Film oparty jest na prawdziwej historii opowiadanej w serii postów na blogu napisanych przez Kim Ho-Sik, który później dostosował je do powieści fikcyjnej.

Dweeby, łagodny mężczyzna przychodzi na pomoc pijanej młodej kobiety na platformie metra. Nie wie, jak wiele kłopotów jest.

Bez żalu

No Żal z 2006 roku z 2006 roku i debiut reżysera filmu fabularnego Leesong Hee-Il, oparty na jego wcześniejszym, krótkim romansie. Żal nie jest również uważany za „pierwszą„ prawdziwą ”koreańską funkcję gejowską”, a także jest pierwszym funkcją Korei Południowej, która wyreżyserowała otwarcie gejowskie koreański filmowiec.

Sumin jest sierotą próbującą zrównoważyć pracę w fabryce z studiami w college'u i wieczornej pracy. Pewnej nocy bogaty młody biznesmen dokonuje się na nim podczas jednej ze swoich prac jazdy.

Minari

Reżyseria Lee Isaac Chung, Minari to delikatna i szeroka historia o tym, co nas Roots. Podąża za koreańsko-amerykańską rodziną, która przenosi się do farmy Arkansas w poszukiwaniu własnego amerykańskiego snu. Dom rodzinny zmienia się całkowicie wraz z przybyciem ich przebiegłego, faulowanego, ale niezwykle kochającej babci. Wśród niestabilności i wyzwań tego nowego życia w wytrzymałych Ozarkach, Minari pokazuje niezaprzeczalną odporność rodziny i to, co naprawdę tworzy dom.

Droga do domu

The Way Home to film z 2002 roku napisany i wyreżyserowany przez Lee Jeong-hyang. Opowiada ociepnącą historię babci i jej urodzonego miasta wnuka, który przybywa z nią w wiejskiej wiosce. Film, który przypomina młodszemu pokoleniu bezwarunkowej miłości i troski, jaką starsi ludzie bezinteresownie dają, wygrał odpowiednik Korei Południowej Oscarów za najlepszy obraz i scenariusz. Był to drugi najwyższy domowy film domowy w Korei Południowej w 2002 roku.

Historia zaczyna się w dobry letni poranek, kiedy San-woo i jego matka wsiadają do autobusu do kraju. Wkrótce jasne jest, że nieskomplikowani wiejscy pasażerowie denerwują siedmioletniego chłopca miejskiego. Jego matka zabiera go do zamieszkania ze swoim 78-letnim niemym, ale nie głuchą, babcią, podczas gdy ona szuka nowej pracy po tym, jak przedsięwzięcie biznesowe nie powiodło się w Seulu.

Obaltan

Obaltan to film o tragedii z 1960 roku w reżyserii Yu Hyun-Mok. Fabuła jest oparta na powieści o tej samej nazwie Yi Beomseon. Często nazywano go najlepszym koreańskim filmem, jaki kiedykolwiek powstał.

Dwaj bracia-Chul-ho, księgowy z bólem zęba i ciężarną żoną, i Yong-ho, bezrobotnego byłego żołnierza rannego w bitwie-poruszaj życie w powojennej Korei.

W dniu, w którym przybywa

Dzień, w którym przyjeżdża, to południowokoreański film dramatyczny napisany i wyreżyserowany przez Hong Sang-Soo. Film jest w kolorze czarno -białym. Premiera 19 maja 2011 r. Otrzymał 45 223 rekrutacji na swoje krajowe wydanie.

Sang-joon jest profesorem w dziale filmowym na uniwersytecie prowincji. Idzie do Seulu, aby spotkać się ze swoim starszym, młodym ho, który pracuje jako krytyk filmowy. Sang-joon zostaje w północnej wiosce w Seulu przez 3 dni.

Zamach

Assassination to południowokoreański film szpiegowski napisany wspólnie i wyreżyserowany przez Choi Dong-hoon.

W Korei okupowanej przez Japonii trzech bojowników o wolność otrzymują misję zamordowania ludobójczego przywódcy wojskowego i jego najlepszego współpracownika. Ale plan jest całkowicie nieudany pośród podwójnych skrzyżowań, kontrataków i szokującego objawienia o jednej z przeszłości zabójców.

Outlaws

The Outlaws to film o kryminałach z Korei Południowej w 2017 roku wyreżyserowany przez Kang Yoon-sung. Gwiazdy filmu to Ma Dong-seok i Yoon Kye-sang.

W Chinatown prawo i porządek są wywrócone do góry nogami, gdy przybywają trio zdziczalnych chińskich gangsterów, zaczyna terroryzować cywilów i uzurpować terytorium. Oblężone lokalni gangsterzy łączą siły z policją, prowadząc przez Badass Loose Cannon Ma Seok-Do, aby ich sprowadzić. Oparte na prawdziwej historii.

Pomalowany ogień

Chi-Hwa-Seon lub Chwi-Hwa-Seon (znany również jako Painted Fire, Strokes of Fire lub Drunk on Women and Poetry), to film dramatu z Korei Południowej w 2002 roku w reżyserii Im Kwon-Taek o Jang Seung-Eop (powszechnie Znany pod jego pseudonimem, Owon), dziewiętnastowieczny koreański malarz, który zmienił kierunek sztuki koreańskiej.

Zaczyna się od koreańskiego artysty podejrzanego wobec japońskiego kochanka sztuki, który ceni swoją pracę. Historia wraca następnie do wczesnych lat swojego mężczyzny. Zaczynając od włóczęgów z talentem do rysowania, ma talent do naśladowania sztuki innych ludzi, ale zachęca się do kontynuowania własnego stylu. Proces ten jest bolesny i często zachowuje się bardzo źle, upijając.

Poezja

Poezja to południowokoreański film dramatu z 2010 roku napisany i wyreżyserowany przez Lee Chang-Dong. Opowiada historię podmiejskiej kobiety w wieku 60 lat, która zaczyna zainteresować poezję, walcząc z chorobą Alzheimera i jej nieodpowiedzialnym wnukiem.

Yoon Jeong-hee występuje w wiodącej roli, która była jej pierwszą rolą w filmie od 1994 roku. Poezja została wybrana do głównego konkursu na Festiwalu Filmowym w Cannes 2010, gdzie zdobyła nagrodę Best Scenplay Award. Inne wyróżnienia obejmują nagrody Grand Bell Awards za najlepszą obrazek i najlepszą aktorkę, nagrodę Blue Dragon Film Awards dla najlepszej aktorki, nagrodę Association Film Critics Association dla najlepszej aktorki i nagrodę Azji i Pacyfiku nagrodę za osiągnięcie w reżyserii i najlepszej wydajności aktorki aktorki aktorki aktorki.

Zadbaj o mojego kota

Care Of My Cat to film z Korei Południowej w 2001 roku, debiut fabularny reżysera Jeonga Jae-Eun. Kronika życia grupy przyjaciół - pięciu młodych kobiet - rok po ukończeniu szkoły średniej, pokazując bolesne zmiany i inspirujące trudności, jakie napotykają zarówno w swoich przyjaźniach, jak i świata pracy w kontekście globalizacji.

Modna Hye-joo koncentruje się na swojej karierze w domu maklerskim. Ona zarabia na przyzwoicie, ale jej współpracownicy patrzą na nią z góry. Tae-hee ma dość życia pod kciukiem swojego dominującego ojca. Spędza czas na pracy wolontariusza dla poety z porażeniem mózgowym. Sullen Ji-Young mieszka w ubóstwie z dziadkami i stara się znaleźć pracę. Dziewczyny, bliscy przyjaciele w szkole średniej, dryfują się, gdy ich dorosłe życie zaczyna się kształtować.

Zapisz zieloną planetę!

Zapisz zieloną planetę! to południowokoreański film komediowy science fiction napisany i wyreżyserowany przez Janga Joon-Hwan, wydany 4 kwietnia 2003 roku. Podstawowa historia zaczyna się, gdy główny bohater, Lee Byeong-gu, porywa innego mężczyznę, przekonany, że ten ostatni jest kosmitą.

Młody człowiek uważa, że ​​przywódcy jego kraju są toksyczni gadowi kosmici wysłani, aby rozpocząć przejęcie jego ukochanej ziemi. Postanawia więc ich uprowadzić i zmusić prawdę przed kamerą w swojej piwnicy, która pełni funkcję studia filmowego i komory tortur.

Matka

Kolejny film na tej liście podpisany przez geniusza Bong Joon-ho. Historia filmu Mother, ja.mi. Mado jest dość proste. Tutaj podążamy za wdową, która stara się na wszystkie możliwe sposoby udowodnienia, że ​​jej zaburzony psychicznie syn nie zabił dziewczyny, dla której odsiaduje dożywocie w więzieniu.

Mado jest idealną rekomendacją dla wszystkich miłośników filmów, którzy lubią radzić sobie ze szczegółami i ponownie oceniać to, co faktycznie dzieje się na ekranie.

OKJA

Bong Joon-ho koncentruje się na jego szóstym filmie fabularnym na Miya, dziewczynie dorastającej w górach Korei Południowej, z jej wiernym przyjacielem, super-pig okya. Okja jest jednym z 26 stworzeń hodowanych „naturalnie” w laboratoriach korporacji Mirando, aby rozwiązać problem głodu na świecie. Zwierzęta te pozostawiają minimalny ślad na przyrodę, rosną do niesamowitych wymiarów, jedzą minimalne jedzenie i, oczywiście, pewnego dnia stają się obiadem o doskonałym smaku. Powodem, dla którego Okja rośnie na wolności, a nie na niewoli Mirando Corp, jest ruch marketingowy Lucy Mirando (Tilda Swinton), dyrektora generalnego korporacji, która próbuje podnieść pozytywną ocenę swojej firmy. Lucy dystrybuowała superpigy lokalnym rolnikom na całym świecie. Po dziesięciu latach zamierza wrócić dla swoich zwierząt, wybrać i nagrodzić najlepszy okaz, a następnie rozszerzyć masową produkcję produktów mięsnych.

Mirando Corp. Wysyła swojego szalonego naukowca Johnny'ego Wilcoxa (Jake Gyllenhaal) do oddzielenia Mii i Okju i wniesie superpig. Oczywiście, Mija nie pozwala jej przyjacielowi odejść bez walki, a front wyzwolenia zwierząt (Paul Dano, Steven Yeun, Devon Bostick, Lily Collins) angażuje się w historię, organizację terrorystyczną, która chce „uratować” Okje za swoją własne cele plemienne.

Reżyser Joon-Ho służy nam emocjonalnej, pełnej akcji podróży bohaterki Mija w towarzystwie komentarza do mediów społecznościowych, obsesji na punkcie technologii cyfrowych i sukcesu.

Train to Busan

Yeon-Sang Ho (Fake) jest reżyserem i scenarzystą filmu, który śledzi grupę ocalałych podczas inwazji z zombie. Ci ludzie mają proste zadanie, muszą przetrwać w pociągu, który podróżuje do Busan.

Train to Busan stał się jednym z najpopularniejszych filmów zombie w historii. Ponadto jeden z najbardziej udanych i lukratywnych dzieł Korei Południowej. Typowy film o zombie, w którym zombie są tylko narzędziem do pokazania ludzkiej postaci, to właściwie współczesna historia o naszym zachowaniu.

Seok jest bardzo ruchliwym rozwiedzionym ojcem, który próbuje zrównoważyć pracę i życie prywatne. Niezadowolony z wysiłków ojca, jego córka chciała udać się do matki. Nie mógł pozwolić jej odejść samotnie pociągiem, więc postanowił z nią iść. Rozciągnięty między opieką nad córką a rozmowami telefonicznymi, stało się coś jeszcze gorszego. Pojawiły się zombie. W krytycznych sytuacjach nasza prawdziwa twarz pojawia się na powierzchni. Dlatego poprzez film zobaczysz różne postacie i ich zalety i wady.

Wiosna, lato, jesień, zima… i wiosna

Wiosna, lato, jesień, zima… i wiosna ponownie podąża za buddyjskim mnichem, który mieszka z pewnym chłopcem w nietypowej świątyni w środku wody, daleko ukryty w sercu koreańskiego lasu. Każdego dnia oboje siedzą w łodzi i wiosłowaniu w kierunku lasu, aby znaleźć artykuły spożywcze i inne małe rzeczy, które są niezbędne, aby przetrwać w tym niezwykłym środowisku.

Chociaż spędza ogromną większość czasu w ciszy, buddysta próbuje wychowywać chłopca najlepiej jak potrafi w pierwszej połowie filmu. W ciągu pierwszych 40 minut uczy go ważnych lekcji życia, a także wszystkich tych wartości, które powinien pielęgnować jako rozsądna osoba.

Jednak w miarę upływu czasu uczeń słucha coraz mniej do mnicha. Jego natura i instynkty prowadzą go w zupełnie innym kierunku. Interesuje się wszystkimi drobiazgami życia we współczesnym środowisku, którego mnich mu się zaprzeczył. Zdecydowany zbudować swoje życie gdzie indziej, chłopiec w pewnym momencie opuszcza mnich, ale z powodu połączenia niefortunnych okoliczności wkrótce wraca do swojego nauczyciela, szukając odkupienia dla niektórych czynów, które popełnił w międzyczasie.

Stary chłopiec

Choi min-sik po prostu przoduje jako męczennik, który jest porwany przez grupę nieznanych postaci z niewytłumaczalnych powodów i odbywa się przez 15 lat w pokoju w nieznanym miejscu, ale pewnego dnia zostaną wydane nagle, również bez żadnego prawdziwego i znaczącego powodu.

Dla tych, którzy nie wiedzą, Oldboy jest uważany za najpopularniejszy, najważniejszy i najbardziej ceniony tytuł filmu pochodzący z Korei. Na zawsze na nowo zdefiniował gatunek, do którego należy, i założył lawinę fantastycznych południowokoreańskich thrillerów kryminalnych, które można zobaczyć z samolotu, starając się jak najwięcej naśladować, co Park pokazał w tym filmie.

Bezdrzewna góra

Treeless Mountain to południowokoreański film dramatu z 2008 roku napisany i wyreżyserowany przez So Yong Kim. W tym występuje Hee Yeon Kim, piosenka Hee Kim, Soo Ah Lee, Mi Hyang Kim i Boon Tak Park. Film miał swoją premierę 5 września 2008 r.

W Seulu w Korei dwie siostry muszą się sobą opiekować, gdy ich matka opuszcza ich, by szukać wyobcowanego ojca.

Seria korytarzy szeptanych

Whispering Corridors to południowokoreańska supernaturalna seria horrorów. Seria korzysta z liceum All-Girls do ustawienia swoich filmów. Każdy film z korytarzy szeptanych ma inną fabułę, postacie i atmosferę. Ta seria dramatyczna słynie z ustanowienia nowej fali koreańskiej jako odrębnego ruchu filmowego, a także badanie tematów tabu, takich jak uciążliwy system edukacji, homoseksualizm i samobójstwo nastolatków po liberalizacji cenzury.

Pani. Park, który się boi, zaczyna nazywać młodego nauczyciela Eun-Young Hur, mówiąc jej, że zmarły Jin-Ju Jang wrócił. Linia nie żyje, a pani. Park zostaje atakowany i zabity przez ducha. Następnego dnia nastolatek Jae-yi Yoon czeka na swoją przyjaciółkę Ji-oh Lim, która ma zdolność wzywania duchów, i tworzą bliską więź. Niebezpieczny i agresywny MR. Och, a.k.A. Mad Dog, zastępuje panią. Park i zabrania Ji-oh malowania i porównuje występy pięknego parku, którego i dziwnego Jung-Sook Kim, oddzielającego dwóch przyjaciół. Panna Hur tęskni za jej byłą przyjaciółką Jin-Ju, która popełniła samobójstwo, a kiedy do niej wyciąga rękę, odsłania mroczny sekret otaczający panią. Park i jej przyjaciółka.

Sekretne słońce

Secret Sunshine to film dramatyczny z Korei Południowej w 2007 roku wyreżyserowany przez Lee Chang-Dong. Scenariusz oparty jest na krótkiej fikcji „The Story of a Bug” Lee Cheong-jun, która koncentruje się na kobiecie, która zmaga się z pytaniami o żal, szaleństwo i wiarę. Koreański tytuł Miryang (lub Milyang) nosi nazwę miasta, które służyło jako lokalizacja filmu i filmowania, którego „Secret Sunshine” jest dosłownym tłumaczeniem.

Jeon Do-yeon wygrała Prix d'paretaation Féminine (najlepsza aktorka) na festiwalu filmowym w Cannes w 2007 roku za jej występ w filmie. Film zdobył także nagrodę za najlepszy film na Asian Film Awards i Asia Pacific Screen Awards.

Król i klaun

King and the Clown to południowokoreański dramat historyczny z 2005 roku z Kam Woo-Sung, Lee Joon-Gi i Jung Jin-Young. Został zaadaptowany z gry scenicznej 2000, Yi („You”) o Yeonsangun z Joseona, króla dynastii Joseona i klaunie dworskiego, który wyśmiewa go.

Zaskoczony pod koniec XV wieku za panowania króla Yeonsan, dwóch męskich klaunów ulicznych i spacerowiczów na linie, Jangsaeng (Gam Wu-Seong) i Gong-Gil (Lee Joon-Gi), są częścią trupy artysty. Ich menedżer Prostitutes jest pięknym Gong-Gil dla bogatych klientów, a Jangsaeng jest zachwycony tą praktyką. Po tym, jak Gong-Gil zabija menedżera w obronie Jangsaeng, para ucieka do Seulu, gdzie tworzą nową grupę z trzema innymi wykonawcami ulicznymi.

Płacz

Niekompetentny funkcjonariusz policji Jong-gu stoi przed najtrudniejszym wyzwaniem w swojej karierze, gdy jest zmuszony odkryć prawdę stojącą za serią krwawych morderstw, które miały miejsce w odległej wiosce w Korei Południowej. Staje przed niezwykle trudnym zadaniem, ponieważ przestępstwa nie mają znaczenia ani motywu. Jedyne, co je łączy, jest niezwykłe zachowanie zabójców. Czy Jong-gu może ujawnić prawdę przed rozprzestrzenianiem się epidemii przemocy?

Pasożyt

Film „Parasite” upadł w historii jako pierwszy film w języku obcy.

Zdobywany Oscara Film cenionego reżysera z Korei Południowej to historia dwóch rodzin: zamożnych parków i biednych Kim. Po ich życiu są nieoczekiwanie powiązane, przebiegły ki-woo Kim postanawia użyć naiwności Park, aby umożliwić jego rodzinie ucieczkę.

Cukierki miętowe

Peppermint Candy to film z 1999 roku, drugi po południowokoreańskim reżyserze Lee Chang-Dong. Film zaczyna się od samobójstwa bohatera i wykorzystuje odwrotną chronologię, aby przedstawić niektóre z kluczowych wydarzeń ostatnich 20 lat życia, które doprowadziły do ​​jego śmierci. To był dziewiąty najlepiej zarabiający film krajowy z 2000 roku z 311 000 przyjęć w Seulu.

Wiosną 1999 r. Grupa starych przyjaciół zbiera się, aby świętować ich 20-letni zjazd. Wśród grupy jest Yeong-ho, zimny, nieszczęśliwy mężczyzna, którego zachowanie stawia na uroczystościach. Jednak powaga depresji Yeong-ho staje się widoczna, gdy wspina się na most kolejowy i wygląda na to, że może skakać. W tym kluczowym momencie wspomnienia z siedmiu kluczowych odcinków z przeszłości Yeong-Ho zalewają jego umysł.

Kierowca taksówki

Fabuła opiera się na prawdziwej historii, a centrum wydarzeń jest słynne powstanie demokratyczne w mieście Gwangju w 1980 roku.

Historia podąża za taksówkarzem Kim z Seulu (Kang-ho Song), który po śmierci jego żony widzi jedyny powód, by popchnąć swoją córkę. Sprawia, że ​​koniec się spotyka, jest zobowiązany do wynajęcia przez kilka miesięcy, a za pieniądze zwraca się do człowieka, który jest również jego właścicielem. Widzi okazję do zbawienia w przypadkowym komentarzu kolegi, który chwali się, że ma za zadanie prowadzić obcokrajowca do Gwangju za dobre pieniądze. Kim kradnie swój licznik, okazuje się, że obcokrajowca jest w rzeczywistości niemieckim reporterem o imieniu Jürgen (Thomas Kretschmann), a kiedy przybył do miasta, nieumyślnie zakłócał słynne wydarzenia.

Zapomniany

Forgotten to film o thrillerze z Korei Południowej w 2017 roku w reżyserii Janga Hang-jun. W filmie występują Kang Ha-Neul, Kim Mu-yeol, Moon Sung-Keun i Na Young-hee.

Kiedy jego uprowadzony brat powraca pozornie innego człowieka bez pamięci o ostatnich 19 dniach, Jin-seok goni po prawdzie za porwaniem.

Pieta

Film z Korei Południowej, który zdobył 13 nagród na różnych festiwalach filmowych i został nominowany do 17 więcej.

Kang-Do jest bezdusznym mężczyzną bez żywej rodziny, której zadaniem jest grożenie dłużnikom spłaty pieniędzy swoim klientom, którzy z kolei żądają 10 razy więcej niż pożyczka. Pewnego dnia odwiedza go niezwykła kobieta, która twierdzi, że jest jego dawno zaginioną matką. Kang-Do nie ufa jej, ale ona nadal śledzi go przez następne kilka tygodni, co budzi w nim nieznane wcześniej uczucia.

Snowpiercer

Snowpiercer to film science fiction Bong Joon Hoa z elementami dramatu, akcji i dużej krytyki społecznej.

Historia przenosi cię do przyszłości, w której próba obniżenia temperatury na świecie, jako rodzaj walki z globalnym ociepleniem, poszła źle… po prostu źle. Temperatura jest tak niska, że ​​cała planeta jest pokryta śniegiem i lodem. Nikt nie przeżył, z wyjątkiem tych, którym udało się wsiąść do ogromnego pociągu o nazwie Snowpiercer

To pociąg, który podróżuje po całym świecie non -stop - przez lata i dziesięciolecia. Wielu urodziło się w nim i nie wie, jak wyglądają kwiaty, ziemia lub drzewa. Oczywiście społeczeństwo rozwinęło się w tymczasem w wagonach - biedni i osoby bez żadnych praw życiowych są wbijane w wagony tylne, a panowie cieszą się drogą do przodu. A dla tych, którzy nic nie mają, wszystko jest bolesne.

To najdroższy film produkowany przez koreański w historii i jest głównie w języku angielskim. Chris Evans odgrywa główną rolę, a także Ed Harris, John Hurt i Song Kang Ho.

.