Dlaczego hobbici nie dostali pierścionka?

W jego słynnej serii, Władca Pierścieni, J.R.R. Tolkien pisał o jednym pierścieniu, magicznym pierścieniu, który rządzi wielkim pierścieniami, z których każdy został przekazany jednemu z trzech znanych ras. Stało się to około 1590 drugiego wieku. Jedna grupa pierścieni została przekazana mężczyznom, drugiej krasnoludom i ostatnim dla elfów. Ale gdzie są hobbity? Dlaczego nie dostali niektórych wielkich pierścieni? Cóż, przeprowadziliśmy nasze badania i jeśli chcesz poznać odpowiedź, czytaj dalej nasz artykuł.

Hobbity nie dostali pierścionka tylko dlatego, że nie zostały jeszcze odkryte w czasie, gdy wykuto wielkie pierścienie. Sauron nie był świadomy ich istnienia, więc nie mógł nawet stworzyć dla nich żadnych pierścieni.

W dzisiejszym artykule zbadamy mitologię Tolkien's Legendarium, lub - a dokładniej wielkie pierścienie i ich dystrybucja. Zapoznasz się również z pewnymi informacjami na temat hobbitów i ich związku z innymi rasami w opowieściach Tolkiena i tego, jak wpływają na nich pierścienie. Mamy dla Ciebie mnóstwo informacji, więc pamiętaj o bardzo uważnie przeczytanie całego artykułu!

Wielkie pierścienie

Cała saga Władca Pierścieni Zaczyna się od jednej prostej historii, która poszła tak:

"Zaczęło się od kucia wielkich pierścieni. Trzy zostały przekazane elfom, nieśmiertelnym, najmądrzejszym… najbardziej sprawiedliwym ze wszystkich istot. Siedem do władców krasnoludów, wielkich górników i rzemieślników z górskich sal. I dziewięć… Dziewięć pierścieni zostało obdarowanych rasą ludzi, którzy przede wszystkim pragną władzy."

W filmie było to przedstawione jako takie:

Krótko mówiąc, Tolkien stwierdza, że ​​cała saga rozpoczęła się od stworzenia wielkich pierścieni. Trzy z nich zostały przekazane elfom, siedmiu krasnoludom i dziewięciu ludziom; Sauron, potajemnie, zapomnij o jednym pierścieniu, który byłby rządzi wszystkimi innymi pierścieniami i planował używać go do swoich celów tyranicznych. Według ustalonej chronologii, stało się to w 1590 roku drugiego wieku. To ważna data, ponieważ wyjaśnia odpowiedź na następne pytanie.

Dlaczego hobbici nie dostali pierścionka?

Tak więc elfy dostały pierścienie, krasnoludy, a także ludzie. Dlaczego więc Hobbits, którzy nie są również ważnym wyścigiem w środkowej części ziemi, nie dostali przynajmniej jednego z wielkich pierścieni? Odpowiedź jest prosta - z powodu chronologii!

Kiedy pierścienie zostały zapomniane, były tylko trzy rasy - mężczyźni, krasnoludy i elfy - więc Sauron podzielił pierścienie między znanymi rasami tamtych czasów. Wszystkie inne wyścigi w Legendarium stał się znacznie później i został stworzony przez inne rasy lub wyewoluowały od nich naturalnie. Hobbici są w rzeczywistości potomkiem człowieka, ale nawet oni sami nie wiedzą, kiedy i jak stali się wyraźną rasą.

Pracy wspomnienia o Hobbitach (znanych również jako Periannath) pochodzi z roku 1050 trzeciego wieku, co wydarzyło się znacznie później niż utworzenie pierścieni. To jest główny powód, dla którego hobbici nie dostali pierścionka - w tym czasie nie istniały.

Czy hobbity są odporne na moce pierścienia?

Wielki pierścień, znany również jako pierścienie władzy, są bardzo potężnymi magicznymi przedmiotami. Mogą łatwo uszkodzić nosiciela swoimi mocami i dlatego są niebezpieczni w niewłaściwych rękach. Mimo to nie na każdą rasę są równo dotknięte pierścieniami. Pierścienie mają tendencję do wzmacniania złych cech nosiciela, dlatego mężczyźni noszą pierścienie stali się bardziej pożądliwe dla władzy i potęgi. Z drugiej strony pierścienie pozwoliły Sauronowi opanować nosicieli i sprawić, że są posłuszni jego jeden pierścień.

Czy to oznacza, że ​​wszystkie rasy były takie? Cóż, nie dokładnie. Krasnoludy są bardzo dobrym przykładem. W Simlarillion, Tolkien pisze:

"Siedem pierścieni, które dał krasnoludom; (…) Krasnoludy rzeczywiście okazały się trudne i trudne do oswojonego; Znawiają dominację innych, a myśli ich serc są trudne do pojęcia, ani nie można ich zwrócić w cienie."

Jak widać, nawet sam Tolkien przyznał, że pierścienie nie mogły tak naprawdę zepsuć wszystkich i że niektóre rasy były bardziej odporne. Pilniły krasnoludy są doskonałym przykładem - nigdy nie znalazłyby się pod wpływem pierścienia, chociaż zwiększyłoby to pożądanie pieniędzy i chciwości, co jest ich główną złą cechą.

Więc gdzie wchodzą hobbici? Wyjaśnimy, że na przykładach dwóch najbardziej znanych hobbitów - Bilbo i Frodo Baggins!

Dlaczego pierścień nie wpłynął na Bilbo?

Bilbo Baggins ma długą historię z jednym pierścieniem, a jego historia może służyć jako doskonały przykład tego, jak pierścień wpływa na hobbity. Bilbo miał jeden pierścień - i.mi., najpotężniejszy pierścień z nich wszystkich - od lat bez wiedzy, co to jest. Jasne, użył jego mocy - przedłużyli jego życie, uczynili go niewidocznym, pozwoliło mu na przygody - ale nie był przez nich naprawdę uszkodzony. Dlaczego? Ponieważ nie był złym człowiekiem. Pierścień rozszerzył jego chciwość i pożądanie przygody, ale tak naprawdę nigdy nie uczyniło go złym człowiekiem, co dowodzi, że od samego początku był znacznie bardziej odporny na jego efekty niż większość innych postaci.

Dlaczego pierścień nie wpłynął na Frodo?

Historia Frodo jest dość podobna do Bilbo, ponieważ jeden pierścień odegrał istotną rolę w jego życiu; Frodo był tym wysłany do Mordora, aby zniszczyć pierścień w pożarach Mount Doom. Początkowo Frodo nie był pod wrażeniem jednego pierścienia, ale gdy go położył więcej niż kilka razy (czasem z konieczności, drugi, ponieważ go pociągnął), jego opór zanikł, co się w nim zakończyło prawie ulegać swoim mocom i decydując się na ich nie zniszczyć. Był odporny, ale jego ciągłe narażenie na moce pierścienia zwiększyło jego chciwość, dlatego - prawie - cała misja nie powiodła się. Na szczęście - tak nie było i otrzymaliśmy nasze zasłużone zakończenie.

Wniosek? Hobbici, które są przedstawiani jako życzliwi, zwykli ludzie są w rzeczywistości bardziej odporni na moc pierścienia, ponieważ oczywiście nie są złymi ludźmi. Nie będą ich uszkodzone przez jego moc, ale, jak pokazuje przykład Bilbo, mogą być uszkodzone przez jego wartość i postrzegać ją jako bardzo cennego obiektu, który chcieliby zachować swoją osobę, ale to naprawdę nic niebezpiecznego.

I to wszystko na dziś. Mamy nadzieję, że dobrze się bawiłeś, czytając to i pomogliśmy rozwiązać ten dylemat. Do zobaczenia następnym razem i nie zapomnij za nami podążać!