„Imaginur” przegląd Eternal Sunshine of the Zuhal's Mind

Co robisz, jeśli ciągle się uwięziisz w pętli, która powtarza się w kółko? Była to znajoma konfiguracja, która natychmiast przypomina pracę zmarłego Harolda Ramisa w komedii komedii w 1993 roku „Dayhog Day” z Billem Murrayem jako niezadowolony pogodowy. I tutaj w jakiś sposób „Imaginur” w jakiś sposób dostaje pomysł, z wyjątkiem tego, że reżyser Nik Amir Mustapha nie gra w śmiech. Zamiast tego była eksperymentalna historia miłosna, czerpiąca inspirację z wyżej wspomnianego filmu i przywołującą atmosferę i ton Jima Carreya i Kate Winslet „Eternal Sunshine of the Spotless Mind Mind.'

Zarówno ten drugi, jak i „Imaginur” dzielą coś wspólnego: wspomnienia i utracona miłość. Ale cieszę się, że Nik Amir Mustapha oddaje hołd - celowo lub w inny sposób - „Dayhog Day” i „Eternal Sunshine of the Spotless Mind”, nie przekształcając własnego „Imaginur” w kopię węgla obu filmów.

Zanim przejdę do recenzji, zanurzmy się w założeniu. Zuhal (Beto Kusyairy) ma powtarzający się sen, w którym widzimy go stojącego na szeroko otwartym polu i czystym niebieskim niebo z nikim innym oprócz niego i tajemniczej dziewczyny w białej sukience twarzą w tył. Potem jest jego miejsce zaangażowane w wypadek samochodowy, gdy przecina drogę w pośpiechu przed dworcem kolejowym, a następną rzeczą, którą wiemy, ostatecznie siedzi w poczekalni szpitala z zabandażowaną głową. Jego starszy ojciec (Mior Hashim Manap) siedzi obok niego i dowiadujemy się, że cierpi na demencję.

Potem pojawia się tajemnicza kobieta (Fatimah Abu Bakar), która jest na tyle uprzejma, aby pożyczyć Zuhalowi zapasową zmianę, aby kupić filiżankę gorącej kawy z automatu, a nawet daje mu kartę. Karta, o której mowa, jest miejscem o nazwie Hypnotica, które działa przez Dr. Ramli (Dato 'Afdlin Shaauki). Okazuje się, że Hypnotica specjalizuje się w hipnozie stosowanej do pomocy pacjentom w odzyskaniu skupienia. W przypadku stanu Zuhala Dr. Ramli jest również zdeterminowany, aby wyleczyć swoją serię ataków paniki.

POWIĄZANY:

10 najlepszych filmów o Fate & Destiny, które musisz zobaczyć

Po tym, jak Zuhal niechętnie zgadza się otrzymać DR. Leczenie hipnozy Ramli, tutaj film zagłębia się głębiej w surrealistyczne trasy „Eternal Sunshine of the Spotless Mind” i „Day Groundhog” łącznie. Zuhal spotyka piękną dziewczynę o imieniu Nur podczas zatrzymywania się przy straganu burgera, a stamtąd szybko to zejdzie. To była miłość od pierwszego wejrzenia, ale jak ujawnia Nur, planuje odejść do Japonii, udaje mu się przekonać ją do pozostania inaczej. To, co dzieje się dalej, to zniekształcone poczucie rzeczywistości, marzeń i wspomnień tak kłopotliwych jak coraz bardziej rozdrobniony umysł Zuhala.

Widząc wcześniejsze godne uwagi dzieła Nika Amira Mustapę, w tym „Kil” i „Terbaik Dari Langit”, a.k.A. „Nova”, ma talent do opowiadania wysyłanej do myślenia historii, która jest daleka od twoich filmów wykonanych z ogrodu Malezji. W swoim uznanym debiucie reżyserskim „Kil” zbadał ciernise tematy samobójstwa i depresji. W tym samym czasie jego kontynuacja w 2014 roku obracała się wokół uzależnienia i metaforycznego istnienia przedmiotów pozaziemskich.

W „Imaginur” Nik Amir Mustapha subtelnie włączył znanych podmiotów science fiction o wysokiej koncepcji, aby opowiedzieć cicho wpływową historię o podróży egzystencjalnej kryzysu człowieka, rozdarcia między własnym zdrowiem psychicznym a życiem miłosnym. Taki film można łatwo utonąć w zwiniętym bałaganie. Mimo to Nik Amir Mustapha, który również współautor scenariusza obok Redza Minhat, nakładał każdy element łamigłówek, który powoli, ale z pewnością ujawnia cały duży obraz otaczający prawdę o stanie Zuhala.

Ogólny temat filmu mógł być kliniczny i melancholijny. Jednak Nik Amir Mustapha wciąż udaje się poślizgnąć w jakimś dziwacznym poczuciu humoru, dzięki ekscentrycznej obrotu Dato Afdlin Shaukiego jako Dr. Ramli. Obsada otrzymuje dodatkowy wzrost od znakomitego zespołu aktorskiego, zwłaszcza sympatycznego prowadzenia Beto Kusyairy jako sfrustrowanego Zuhal. W tym samym czasie obecność ekranu magnetycznego Diany Danielle świeci jako nur. Pomaga również, że Beto i Diana dzielą razem wspaniałą chemię.

Ale o ile podziwiałem pracę Nika Amira Mustapę w „Imaginur”, wizualizacji nieco tęsknią za zamierzonym znakiem. Atmosferyczne zdjęcia Idham Mad Din mogły dobrze uzupełnić ton filmu. Mimo to, próba Nika Amira Mustapha wlewającego snów, psychodelicznej jakości wizualnej nie ma charakterystycznej estetyki wizualnej, aby wyróżnić się. Mimo to taka wad jest wybaczalna, ponieważ ogólny wchłaniający kierunek Nik Amira Mustapha są więcej niż wystarczające, aby podnieść „Imaginur” na ponadprzeciętny wysiłek. W końcu nie codziennie lokalny film nakręcony w Malezji ma reżysera, który odważy się złamać stereotypowe przedstawienie dramatu romantycznego.

Nie licząc dramatu politycznego z 2018 r. „Rise: Ini Kalilah”, w którym Nik Amir Mustapha służył jako jeden z trzech współreżyserów, jego trzeci solowy wysiłek po „Kil” i „Terbaik Dari Langit” nadal potwierdza swoją woli reżysera jako jeden z najbardziej ekscytujących filmowców w kraju.

Wynik: 8/10